O tesouro foi achado por Nic Davies coa axuda dun detector de metais, soterrado no interior dunha vasilla marrón nunha leira labrada, xunto a un sendeiro, só un mes despois de se iniciar na detección de metais como afección, e constituíu o seu primeiro achado.[1][2][3]
Davies descoñecía que cumpría o permiso do propietario para detectar metais nas súas terras, e cando localizou o tesouro desenterrou el mesmo o recipiente, aínda que logo o levou para llo amosar a Peter Reavill, funcionario encargado dos achados da institución gobernamental Portable Antiquities Scheme para Herefordshire e Shropshire.[1] Posteriormente, Davies conduciu a Reavill e os arqueólogos do Consello do Condado de Shropshire ao lugar do achado, onde se levou a cabo unha pequena escavación. Esta intervención revelou que a vasilla probablemente fose colocada no chan parcialmente chea —con moedas datadas en torno ao ano 320 d. C.—, e que posteriormente se reenchería con moedas datadas entre os anos 333 e 335 d. C., antes de a cubrir cunha gran pedra para marcar o lugar.[1][2]
A parte superior da vasilla estaba escachada, e recuperáronse unhas 300 moedas esparexidas polos arredores do lugar do achado. O peso total da vasilla e as moedas era duns 16 quilogramos.[1]
A maioría das moedas (9.297) son nummi de bronce, algunhas delas con restos de baño de prata, e datan do período abranguido entre 313 e 335 d. C., que corresponde á derradeira parte do reinado de Constantino I (306-337) e á época de reinado conxunto dos seus tres fillos: Constantino II (337-340), Constancio II (337-361) e Constante (337-350).[1] Tamén se acharon 18 exemplares de antoninianos "radiados" datados entre 260 e 293 d. C.[2][4]
No cadro seguinte reflíctese a distrubución por cecas e por períodos nos 9.297 nummi achados no tesouro de Shrewsbury:
Ademais das moedas, no fondo do recipiente cerámico achouse un cravo de ferro e un fragmento de tecido. É moi pouco habitual que un material orgánico se manteña tanto tempo, mais o cobre das moedas foi o que, neste caso, impediu a descomposición do tecido. Crese que se pode tratar dos restos dunha bolsa que foi pechada co cravo e que se introduciu coas moedas a modo de ofrenda votiva.[2]
Reavill especulou con que, dado que a Britania producía alimentos para exportar a outras partes do Imperio Romano durante o reinado de Constantino I, as moedas puidesen representar o pagamento a un agricultor ou a unha comunidade agraria por unha colleita, e que o diñeiro puido ser soterrado para a súa custodia e para ser retirado logo, cando fose necesario.[5]
Conservación
O 25 de outubro de 2011, un perito que examinou as moedas declarou que o achado cumpría os criterios para ser considerado un tesouro, consonte a Lei do Tesouro de 1996,[2] que prevé que posteriormente sexa valorado polo Comité de Valoración de Tesouros e se lle pague unha recompensa ao propietario e ao descubridor. O máis habitual é que a cantidade resultante desa taxación se reparta a partes iguais entre o propietario e o descubridor, mais, segundo os termos da Lei do Tesouro de 1996, se a descuberta se produciu mentres se traspasaba unha propiedade —como foi o caso do tesouro de Shrewsbury—, o descubridor pode obter unha recompensa reducida ou mesmo ningunha.[3][6]
O Servizo de Museos do Consello do Condado de Shropshire adquiriu o tesouro,[4] e desde maio de 2021 exhíbese de xeito permanente na galería de Roma do Museo e Galería de Arte de Shrewsbury.[3][7]