Tamara Press
Tamara Natanovna Press (en ruso: Тамара Натановна Пресс, en ucraíno: Тамара Натанівна Пресс, Tamara Natanivna Press), nada en Khárkiv o 10 de maio de 1937 e finada en Moscova o 26 de abril de 2021,[1] foi unha atleta soviética que dominou o lanzamento de peso e o lanzamento de disco a principios da década de 1960. Gañou tres medallas de ouro e unha de prata nos Xogos Olímpicos de 1960 e 1964 e tres títulos europeos en 1958–1962. Entre 1959 e 1965, estableceu once récords mundiais: cinco no lanzamento do peso e seis no disco. A nivel nacional, logrou 16 títulos nacionais, nove no lanzamento de peso (1958-66) e sete no disco (1960-66).[2] Traxectoria Tamara Press naceu en Khárkiv, Ucraína, no seo dunha familia xudía. O seu pai morreu loitando na segunda guerra mundial en 1942, mentres a súa nai levou as fillas a Samarcanda, onde comezaron a adestrarse no atletismo.[3][4] A súa irmá máis nova, Irina Press (1939–2004) tamén foi unha destacada atleta, sobre todo en péntatlon e sprint.[5] En 1955, Press mudouse a Leningrado para adestrar co renombrado adestrador Viktor Alekseyev e estudar na universidade, onde completou estudos de enxeñaría civil.[6] O ano seguinte, foi seleccionada para o equipo olímpico, pero foi eliminada debido a unha forte competición nacional nos eventos de lanzamento.[6][7] Aínda que comezou nas probas de pista, especializouse en lanzamento de peso e disco.[6] Aos 23 anos participou nos Xogos Olímpicos de Roma, onde gañou a medalla de ouro[5] en peso establecendo un novo récord olímpico (17,32 metros), e a medalla de prata en lanzamento de disco.[5] Nos Xogos Olímpicos de Toquio conseguiu a medalla de ouro en ambas as disciplinas con senllos récords olímpicos (18,14 m en peso e 57,27 m en disco).[5] As dúas irmás foron acusadas de seren varóns ou intersexuais.[3][8][9] Retiráronse en 1966, antes de que a verificación do sexo fose obrigatoria.[10] Tras retirarse, Press traballou como adestradora e directiva de atletismo en Moscova.[5] Escribiu varios libros sobre temas deportivos, sociais e económicos e en 1974 defendeu o seu doutoramento en pedagoxía.[2] Foi galardoada coa Orde de Lenin (1960), coa Orde da Insignia de Honra (1964) e coa Orde da Amizade (1997).[6][11] Notas
Véxase tamén
Bibliografía
Ligazóns externas
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
