Simin Behbahani

Modelo:BiografíaSimin Behbahani

(2007) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(fa) سیمین بهبهانی Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(fa) Siminbar Khalili Editar o valor en Wikidata
20 de xullo de 1927 Editar o valor en Wikidata
Teherán, Irán Editar o valor en Wikidata
Morte19 de agosto de 2014 Editar o valor en Wikidata (87 anos)
Teherán, Irán Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaBehesht-e Zahra (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Teherán Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPoesía Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpoetisa, letrista, escritora, compositora de cancións Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1941 Editar o valor en Wikidata - 2014 Editar o valor en Wikidata
Familia
PaisAbbās Khalili Editar o valor en Wikidata  e Fakhr-e Ozmā Arghun Editar o valor en Wikidata
ParentesJaʻfar al-Khalili, tío paterno
Abolhassan Tahami Nejad, xenro Editar o valor en Wikidata
Premios
Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
Discogs: 4232660 Editar o valor en Wikidata
Simin Behbahani en Washington DC, ca. 1990.


Simin Behbahani (persa: سیمین بهبهانی, tamén transcrito como Bihbahani), nada en Teherán o 20 de xullo de 1927 e finada na mesma cidade o 19 de agosto de 2014, foi unha escritora e activista iraniana. É coñecida pola súa obra poética no estilo ghazal. Foi unha icona da poesía persa moderna, e da intelligentsia e a literatura iraniana, coñecida como "a leoa de Irán".[1][2] Foi nomeada dúas veces ao Premio Nobel de Literatura, en 1999 e 2002, e recibiu diversos recoñecementos en todo o mundo[3], como o Premio de Poesía Janus Pannonius do PEN Club de Hungría en 2013[4]

Traxectoria

Simin Behbahani, nada co nome de Simin Khalili (persa: سیمین خلیلی)[5] (سيمين خليلی), foi a filla de Abbās Khalili (عباس خلیلی), poeta, escritor e editor do xornal Eghdām ("Acción"), e Fakhr-e Ozmā Arghun (فخرعظمی ارغون), poeta e profesora de lingua francesa. Comezou a escribir poesía aos doce anos, e publicou o seu primeiro poema aos catorce. Usou o estilo "Char Pareh" de Nima Yooshij, e despois comezou a escribir ghazal. Behbahani contribuíu a un desenvolvemento histórico do xénero engadindo elementos teatrais e eventos e conversas cotiás ao estilo da poesía ghazal, expandindo o uso do verso tradicional persa.

Obra

  • Seh-tar-e Shekasteh ("O laúde roto", 1951)
  • Ja-ye Pa ("A pegada", 1954)
  • Chelcheragh ("Candelabro", 1955)
  • Marmar ("Mármore", 1961)
  • Rastakhiz ("Resurrección", 1971)
  • Khatti ze Sor'at va Atash ("Unha liña de velocidade e lume", 1980)
  • Dasht-e Arzhan ("Chaira de Arzhan", 1983)
  • Kaghazin Jameh ("Vestido de papel", 1992)
  • Yek Daricheh Azadi ("Unha fiestra de liberdade", 1995)
  • Shayad ke Masihast ("Quizais é o mesías", 2003; escolma bilingüe, traducido ao inglés por Ali Salami)

Notas

  1. ↑ Martin, Douglas (21 de agosto de 2014). "Simin Behbahani, Outspoken Iranian Poet, Dies at 87". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 5 de xuño de 2019. 
  2. ↑ Keshavarz, Fatemeh (13 de xullo de 2007). "Banishing the Ghosts of Iran". The Chronicle Review of Higher Education. p. B6. Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2007. Consultado o 15 de setembro de 2019. 
  3. ↑ Mike Shuster (17 de marzo de 2010). "Tehran Halts Travel By Poet Called 'Lioness Of Iran'". NPR. 
  4. ↑ "Laureates: 2013 Simin Behbahani". Janus Pannonius Grand Prize for Poetry. 2013. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2019. Consultado o 5 de xuño de 2019. 
  5. ↑ Behbahani era o apelido do seu primeiro marido.

Véxase tamén

Bibliografía

  • Chopra, R. M. (2010): Eminent Poetesses of Persian. Kolkata: Iran Society.

Ligazóns externas