Durante este período, o país estivo gobernado principalmente por Enver Hoxha e o Partido do Traballo de Albania. Gobernaron Albania establecendo un estilo estalinista, e máis tarde hoxhaista, de administración estatal e uníndose a políticas que enfatizaban a unidade nacional e a autosuficiencia.[1] Descrito polos estudosos como un estado totalitario,[2] as restricións de viaxes e visados fixeron de Albania un dos países máis difíciles de visitar ou ao que viaxar. Sendo o único país de maioría musulmá de Europa, declarouse o primeiro estado ateo do mundo en 1967. Pero despois da caída do comunismo en Albania en 1991, a práctica da relixión foi aumentando lentamente.[3] Foi o único membro do pacto de Varsovia que se retirou formalmente da alianza antes de 1990, unha acción que foi ocasionada pola invasión de Checoslovaquia polo Pacto de Varsovia en agosto de 1968. O goberno implementou reformas que tiñan como obxectivo modernizar Albania e que resultaron en importantes cambios e beneficios nas áreas da industria, a agricultura, a educación, as artes e a cultura, que contribuíron a un aumento xeral do nivel de vida da poboación albanesa. Non obstante, estes acontecementos coincidiron coa represión política da policía secreta, os Sigurimi, para evitar unha contrarrevolución, que incluía o despedimento, o encarceramento en campos de traballo forzado e as execucións.[4] Porén, outras fontes albanesas directas establecen o número de aproximadamente 6 000 execucións, a maioría levadas a cabo no período da guerra civil (1941-1944).[5]
.svg)
