Pedro Vazquez de Neira y Santiso, nado na segunda metade do século XVI en Lugo, foi un poeta galego. Era fillo de Pedro Santiso (Señor de casa de Covas) e Inés Díaz de Neira. Casou con Catalina de Aguiar y Baamonde. Licenciado en Medicina ao servizo da Real Audiencia da Coruña, pouco se sabe da súa vida. Habida conta de que a meirande parte dos autores da época eran relixiosos, o feito de que escribise en galego convérteo nun dos poucos homes de ciencia que escribiu na nosa lingua nos Séculos Escuros.
Traxectoria
Relación de las Exequias que hico la real Audiencia del Reyno de Galiçia a la Magestad de la Reyna D. Margarita de Austria nra Señora descriptas y puestas en stilo por Ioan Gomez Tonel.[1]
O sonetoRespice Finem (1612) de Pedro Vázquez de Neira, é o primeiro texto impreso en galego, ademais de Unha illa no medio do océano. En 1612 publícase o cancioneiro Exequias da Raíña Margarida, o cal recolle unha serie de composicións elexíacas que supoñen un lamento pola morte desta raíña. A publicación deste cancioneiro correu ó cargo da Real Audiencia del Reyno de Galiçia. O libro foi composto polo impresor Juan Pacheco, e foi o seu coordinador un dos poetas que colaboraron nel en lingua galega, Juan Gómez Tonel. O outro poeta foi Pedro Vázquez de Neira.[2][3]
