Coa caída do imperio Romano de Occidente, Melfi comezou a adquirir importancia cando foi ocupada polos bizantinos e polos lombardos, pero foi coa chegada dos normandos cando a vila a empezou a desempeñar un papel importante na historia.
En setembro de 1042 Guillerme de Hauteville (coñecido como Guillerme Brazo de Ferro) despois da desfeita dos bizantinos repartiu o territorio de Melfi entre 12 baróns normandos.[1] A cidade chegou a ser a capital do Condado de Puglia en 1059.
Aínda que máis tarde o título de capital foi transefrido a Salerno e posteriormente a Palermo, Melfi continuou sendo un importante centro das posesións normandas no sur de Italia,[2] e foi a sede de cinco concilios ecuménicos.[3]
