Mathieu Kérékou, nado en Kouarfa o 2 de setembro de 1933[1] e finado en Cotonou o 14 de outubro de 2015[2], foi un militar e político beninés, que foi Presidente de Benín entre o 26 de outubro de 1972 e o 4 de abril de 1991 e de novo dende o 4 de abril de 1996 até o 2006.
Traxectoria
Estudou en escolas militares de Malí e o Senegal. Serviu no exército de Benín trala súa independencia (1960). Foi axudante de campo (1963) do presidente Hubert Maga, presidente do Consello Revolucionario das Forzas Armadas, cando o seu curmán, Maurice Kouandété levou a cabo un golpe militar en 1968. Comandante da unidade militar de Ouidah e xefe de persoal do exército de Dahomey.
En abril de 1972, tomou o poder por medio dun golpe militar que rematou co triunvirato gobernante no período de Justin Ahomadégbé-Tomêtin. En 1974, adoptou o marxismo-leninismo e o país pasou a chamarse "República Popular de Benín", prohibiu os partidos políticos e declarouse ditador.
En 1980, foi elixido presidente pola Asemblea Nacional Revolucionaria, e retirouse do exército en 1987. Así como o resto da África militarizada, en 1990 iniciou unha transición cara á democracia que Kerekou permitiu. En 1991, neste proceso de apertura democrática, perdeu as eleccións abertas cun 32 %, fronte ó economista Nicéphore Soglo (68 %). Tralo abandono do poder, pediu desculpas por “tódolos lamentables e deplorables incidentes” que se produciron no seu goberno.
Nas eleccións de 1996, volveu presentarse á presidencia, derrotando a Soglo cun 52,5 % na segunda rolda electoral. Reelixido en 2001 en circunstancias controvertidas, acusado de fraude electoral non houbo participación dos outros dous candidatos (Soglo e Adrien Houngbédji) na segunda volta electoral. Estabeleceu unha economía liberal, Benín participou en misións internacionais de paz. Reformou a Constitución en 2005, e convocou eleccións, mais fracasou no seu intento dun terceiro período, sendo vencido por Yayi Boni.
Notas
Véxase tamén
.svg){kind=small}
