PROFILPELAJAR.COM

Magalhães
	Representación artística da Magallanes en órbita de Venus.
Tipo	Científico
Organización	NASA
Destino actual	Reentrada na atmosfera de Venus.
Data de lanzamento	4 de maio de 1989, 18:47 GMT
Foguete portador	Transbordador espacial Atlantis
Sitio de lanzamento	Centro Espacial de Cabo Cañaveral, rampla 39B
Duración da misión	5,5 anos
Obxectivo da misión	Estudo de Venus.
Decaemento	14 de outubro de 1994
NSSDC ID	1989-033B
Masa	1035,0 kg
Dimensións	6,4 m de altura, envergadura de 9,2 m cos paneis solares estendidos
Potencia	1029,0 vatios
	v; c; e;

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Magalhães.

Magalhães^[7] (Magellan en inglés) foi unha sonda espacial estadounidense lanzada o 4 de maio de 1989 mediante o transbordador espacial Atlantis na misión STS-30 desde o Centro Espacial de Cabo Cañaveral cara Venus.^[1]^[2]^[3]

Características

Magalhães foi a primeira misión estadounidense adicada ó estudo e cartografado da superficie de Venus mediante radar de apertura sintética (SAR pola súa sigla en inglés). A nave construíuse con partes sobrantes ou recambios doutras naves para aforrar custos, en particular das naves Galileo, Viking, Voyager, Mariner, do Skylab e a Ulysses.^[1]^[2]^[3]

Os obxectivos principais da Magalhães foron cartografar a superficie venusiana cunha resolución de 1 km, obter un mapa topográfico de 50 km de resolución espacial e 100 m de resolución vertical, cartografar o campo gravitatorio do planeta e estudar a súa xeoloxía.^[1]^[2]^[3]

O instrumento principal da nave era unha antena parabólica de 3,7 m de diámetro, usada tanto como SAR como para as comunicacións coa Terra. A altura total da nave era de 6,4 m, cunha envergadura de 9,2 m cos paneis solares estendidos. Baixo a antena atopábase unha sección rectangular coa electrónica da nave, os volantes de inercia e as baterías. Baixo esta sección atopábase un segmento decahédrico que soportaba os paneis solares, o buscador estelar, a antena de media ganancia, a computadora de a bordo e dúas gravadoras de cinta. Por último atopábase o módulo de propulsión.^[1]^[2]^[3]

Os paneis solares xeraban unha potencia de ata 1029 vatios que alimentaban unha batería de níquel-cadmio a unha tensión de 28 voltios. A nave estabilizábase nos tres eixos mediante tres volantes de inercia ortogonais entre si. O sistema de propulsión usaba hidracina como propulsante e as comunicacións e as medicións científicas usaban a banda S e banda X.^[1]^[2]^[3]

Magalhães chegou a Venus o 10 de agosto de 1990. A primeira fase da misión durou oito meses, entre o 15 de setembro de 1990 e o 15 de maio de 1991, durante a cal cartografou mediante radar o 84% da superficie venusiana. A segunda fase da misión tivo lugar entre o 15 de maio de 1991 e o 15 de xaneiro de 1992, e durante a cal Magalhães cartografou o polo sur venusiano e encheu os baleiros da cartografía da primeira fase. A terceira fase comezou o 24 de xaneiro de 1992 e durou ata o 15 de setembro de 1992, completando a cartografía e obtendo imaxes adicionais coas que formar imaxes estereográficas da superficie. A cuarta fase transcorreu entre o 15 de setembro de 1992 e maio de 1993 para obter datos gravitatorios. Entre maio e agosto de 1993 Magalhães fixo manobras de aerofreada para rebaixar a órbita. A quinta e última fase tivo lugar entre o 3 de agosto de 1993 e o 29 de agosto de 1994, mellorándose a resolución dos datos sobre o campo gravitatorio. Durante setembro de 1994 Magalhães fixo un experimento denominado de muíño de vento, durante o cal os paneis solares foron colocados en ángulos diferentes, como un muíño de vento, xerando un torque cuxa magnitude daba información sobre a densidade da atmosfera á altura á que estaba viaxando a Magalhães. Finalmente a nave caeu á superficie de Venus o 14 de outubro de 1994.^[1]^[2]^[3]

Notas

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 NASA (1 de xullo de 2013). "Magellan" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 11 de maio de 2013. Consultado o 18 de xullo de 2013.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 ^2,8 Mark Wade (2011). "Magellan" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2013.
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 Gunter Dirk Krebs (2013). Gunter's Space Page, ed. "Magellan" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2013.
↑ ^4,0 ^4,1 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "MAGELLAN" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2013.
↑ "Note verbale dated 19 December 1989 from the Permanent Representative of the United States of America to the United Nations addressed to the Secretary-General" (PDF) (90-00231). 3 de xaneiro de 1990: 9. Consultado o 1 de marzo de 2020.
↑ Claude Lafleur (2010). "Magellan" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 04 de xaneiro de 2018. Consultado o 18 de xullo de 2013.
↑ "Magalhães COSMON Sonda…"; tanto en Enciclopedia Galega Universal, t. 11, p. 336; coma en Diccionario Enciclopédico Galego Universal, t. 39, p. 109.