A Lei de Principios do Movemento Nacional ou Lei de Principios Fundamentais do Movemento (1958) foi unha das sete Leis Fundamentais do Reino do réxime de Franco (oito se contamos a Lei para a Reforma Política). Establecía, como o seu nome indica, os principios nos cales estaba baseado o réxime, os ideais de Patria, familia e relixión, xunto co máximo respecto das Leis Fundamentais e á Monarquía de tipo conservadora que en teoría había na España do momento. Foi promulgada directamente por Franco e aprobada polas Cortes mediante aclamación.
Comuñón de ideais
O Movemento Nacional é a comuñón, entendida como participación en algo común, dos españois nos ideais que deron vida á «Cruzada». Tiña por obxecto garantir a convivencia pacífica a través da construción dunha sociedade ordenada.
De aí a necesidade dunha organización na que poida sustentarse e a través da cal poida cumprir as súas funcións. O Movemento concíbese pois como unha organización, integrada polos que dirixen o esforzo para levar a cabo estes Principios na vida española, e polos que queren participar coa súa actividade persoal en devandita tarefa.
Os Principios
Non todos os doce Principios do Movemento teñen o mesmo contido. Uns formulan unhas determinadas crenzas políticas. Outros despregan un esquema de institucións. E outros, para rematar, describen unha acción concreta de goberno. Os primeiros son os principios doutrinais. Os segundos, os principios orgánicos. Os terceiros, os principios programáticos.[1]
Principios doutrinais
- O principio I establece a unidade nacional e o deber de todos os españois de servir á Patria.
- O principio II declara o acatamento da Nación española á Lei de Deus formulada pola Igrexa Católica, cuxa doutrina inseparable da conciencia nacional, inspirará as leis.
- O principio III sinala a aspiración de España á instauración da xustiza e a paz entre as nacións.
- O principio IV outorga ao Exército o deber de defender a unidade, a integridade e a independencia da Patria.
- O principio V funda a comunidade nacional no home e na familia. Subordina o interese particular ao ben común da Nación, e pon a todos os españois baixo o amparo da Lei.
- O principio VI sostén que as entidades naturais da vida social (a familia, o municipio e o sindicato) son as estruturas básicas da comunidade nacional.
Principios orgánicos
Principios programáticos
- O principio IX declara o dereito dos españois a unha xustiza independente, aos beneficios da educación, aos beneficios da seguridade social, e a unha equitativa distribución da renda nacional e as cargas fiscais.
- O principio X recoñece o dereito ao traballo e á propiedade privada. A iniciativa privada, fundamento da actividade económica, deberá ser estimulada, procesada e, no seu caso, suplida pola acción do Estado.
- O principio XI declara que a empresa constitúe unha comunidade de intereses e unha unidade de propósitos.
- O principio XII declara que o Estado procurará perfeccionar a saúde física e moral dos españois e asegurarlles unhas condicións dignas de traballo, e impulsar o progreso económico da Nación.
A participación no Movemento nacional
Vemos claramente como estes principios propoñen unhas crenzas que serven de punto de partida, unhas institucións e un programa de goberno, e que todo iso en plenitude, constitúe o ideal a alcanzar. Xa que logo, a actividade política consiste en cumprir ese ideal.
As asociacións
Hai cinco clases de asociacións:[1]
- Asociacións familiares
- Asociacións xuvenís
- Asociacións profesionais
- Asociacións culturais
- Asociacións políticas
A organización do Movemento
Constituída polos órganos a través dos cales actúa, son os seguintes:[1]
Notas
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
