Justine Henin, nada en Liexa o 1 de xuño de 1982,[1] é unha tenista belga retirada, coñecida polo seu estilo de xogo sobre todas as superficies e por ser unha das poucas xogadoras en realizar o revés cunha soa man. Estivo un total de 117 semanas como número un do mundo en 2003, 2006 e 2007. Henin, procedente dun país cun éxito limitado no mundo do tenis, axudou a establecer Bélxica como forza líder no tenis feminino xunto con Kim Clijsters, e levou o seu país a gañar a súa primeira Fed Cup en 2001.
Henin gañou sete títulos individuais de Grand Slam, gañando o Torneo de Roland Garros en 2003, 2005, 2006 e 2007, o US Open en 2003 e 2007 e o Aberto de Australia en 2004. En Wimbledon, foi finalista en 2001 e 2006. Tamén gañou a medalla de ouro individual nos Xogos Olímpicos de 2004. En total gañou 43 títulos individuais da WTA.
Os expertos citan a súa fortaleza mental, o completo e variado do seu xogo, a súa velocidade e xogo de pés e o seu revés, que John McEnroe describiu como "o mellor revés cunha man tanto en homes como en mulleres",[2] como as principais razóns do seu éxito.[3][4] Retirouse do tenis profesional o 26 de xaneiro de 2011, debido a unha lesión crónica no cóbado.[5] En xuño de 2011, foi nomeada unha das "30 Lendas do Tenis Feminino: Pasado, Presente e Futuro" pola revista Time.[6] Está amplamente considerada unha das mellores mulleres tenistas de todos os tempos.[7][8] En 2016, converteuse na primeira tenista belga incluída no International Tennis Hall of Fame.[9][10]
Estatísticas
Grand Slam
Torneo |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
SR |
W–L
|
Aberto de Australia
|
A
|
2R
|
4R
|
QF
|
SF
|
W
|
A
|
F
|
A
|
QF
|
A
|
F
|
3R
|
1 / 9
|
38–8
|
Roland Garros
|
2R
|
A
|
SF
|
1R
|
W
|
2R
|
W
|
W
|
W
|
A
|
A
|
4R
|
A
|
4 / 9
|
38–5
|
Wimbledon
|
A
|
1R
|
F
|
SF
|
SF
|
A
|
1R
|
F
|
SF
|
A
|
A
|
4R
|
A
|
0 / 8
|
30–8
|
US Open
|
1R
|
R
|
4R
|
4R
|
W
|
4R
|
4R
|
F
|
W
|
A
|
A
|
A
|
A
|
2 / 9
|
35–7
|
Vitorias-derrotas
|
1–2
|
4–3
|
17–4
|
12–4
|
24–2
|
11–2
|
10–2
|
25–3
|
19–1
|
4–1
|
0–0
|
12–3
|
2–1
|
7 / 35
|
141–28
|
Finais de Grand Slam individuais: 12 (7 títulos, 5 finalistas)
Resultado
|
Ano
|
Campionato
|
Superficie
|
Rival
|
Marcador
|
Finalista |
2001 |
Wimbledon |
Herba |
Venus Williams |
1–6, 6–3, 0–6
|
Gañadora |
2003 |
Roland Garros (1) |
Terra |
Kim Clijsters |
6–0, 6–4
|
Gañadora |
2003 |
US Open (1) |
Dura |
Kim Clijsters |
7–5, 6–1
|
Gañadora |
2004 |
Aberto de Australia (1) |
Dura |
Kim Clijsters |
6–3, 4–6, 6–3
|
Gañadora |
2005 |
Roland Garros (2) |
Terra |
Mary Pierce |
6–1, 6–1
|
Finalista |
2006 |
Aberto de Australia |
Dura |
Amélie Mauresmo |
1–6, 0–2 ret.
|
Gañadora |
2006 |
Roland Garros (3) |
Terra |
Svetlana Kuznetsova |
6–4, 6–4
|
Finalista |
2006 |
Wimbledon |
Herba |
Amélie Mauresmo |
6–2, 3–6, 4–6
|
Finalista |
2006 |
US Open |
Dura |
Maria Sharapova |
4–6, 4–6
|
Gañadora |
2007 |
Roland Garros (4) |
Terra |
Ana Ivanovic |
6–1, 6–2
|
Gañadora |
2007 |
US Open (2) |
Dura |
Svetlana Kuznetsova |
6–1, 6–3
|
Finalista |
2010 |
Aberto de Australia |
Dura |
Serena Williams |
4–6, 6–3, 2–6
|
Notas