Juan Carreño de Miranda (1614 – 1685) foi un pintor español do período barroco, considerado o máis conspicuo representante da Escola de Madrid.
Biografía
Carreño naceu en Avilés o 25 de marzo de 1614 no seo dunha familia fidalgaasturiana, aínda que seu pai, que tiña o mesmo nome era pintor. Trasladado a Madrid en 1625, realizou o seu aprendizado pictórico nos talleres de Pedro de las Cuevas e de Bartolomé Román. Amigo do tamén pintor Francisco Rizi, como el dedicouse a traballar para igrexas e conventos, obra que devela a influencia dos grandes mestres flamengos: Rubens e van Dyck.
Anos máis tarde, cóidase que a instancia de Velázquez, entrou a servizo do pazo real. No ano 1669 é nomeado pintor do Rei, unha vez falecido Del Mazo, e dous anos máis tarde, en 1671, é xa pintor de Cámara do derradeiro monarca da Casa de Habsburgo, Carlos II. Carreño faleceu en Madrid o día 3 de outubro de 1685.
Estilo
Carreño mostra no seu estilo características velazqueñas, mais nalgunha das súas obras mesmo revela influencias de pintores estranxeiros como van Dyck. Cultivou especialmente o retrato, no que realizou elegantes composicións, e, como foi nota distintiva da pintura española, a temática relixiosa foi moi importante no seu labor.
Entre os seus discípulos máis coñecidos figura Pedro Ruíz González.
Pérez Sánchez, Alfonso, Pintura y escultura, in R. Menéndez Pidal, Historia de la Cultura Española: El siglo del Quijote: 1580-1680, vol IIº. Madrid. Espasa Calpe. 1996