Realizou o curso de Pintura entre 1976 e 1981 na antiga Escola Superior de Belas Artes de Lisboa, integrada posteriormente na Universidade de Lisboa,[1][2] cidade na que reside desde adolescente, cando se mudou coa súa familia despois dunha breve estadía na Galiza.
Na década dos 90 incorporou pezas cotiás ás súas obras, como cadeiras e mesas, creando volumes ordenados para producir recordos e probar a estabilidade, o peso e a súa disposición. Máis tarde introduce o espello e a fragmentación dos obxectos, creando así unha nova espacialidade a través da deconstrución.
Ao longo dos anos acadou un importante status no panorama artístico nacional e internacional, tendo participado en varias exposicións internacionais, realizando exposicións individuais na Fundación Calouste Gulbenkian (1994) e unha retrospectiva no Centro Cultural de Belém (2002).