Joanne Chory

Modelo:BiografíaJoanne Chory

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento19 de marzo de 1955 Editar o valor en Wikidata
Methuen, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte12 de novembro de 2024 Editar o valor en Wikidata (69 anos)
La Jolla, Estados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Causa da mortepárkinson Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Illinois en Urbana-Champaign - Doutora en filosofía
Facultade de Medicina Harvard
Oberlin College - bioloxía Editar o valor en Wikidata
Director de teseSamuel Kaplan (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoBioloxía Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónbotánica, bióloga, profesora universitaria, xenetista Editar o valor en Wikidata
EmpregadorJonas Salk Institute (pt) Traducir
Universidade de California en San Diego Editar o valor en Wikidata
Membro de
Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (2011–)
Academia francesa das ciencias (membro estranxeiro) (2009–)
Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1999–)
Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Leopoldina
Sociedade Filosófica Estadounidense Editar o valor en Wikidata
Premios
Sitio websalk.edu… Editar o valor en Wikidata
TED: joanne_chory Editar o valor en Wikidata

Joanne Chory, nada en Boston o 19 de marzo de 1955 e finada en La Jolla, California, o 12 de novembro de 2024,[1] foi unha bióloga e xenetista estadounidense especializada en plantas. Chory foi profesora e directora do Laboratorio de Bioloxía Molecular e Celular das Plantas, no Salk Institute for Biological Studies e investigadora do Howard Hughes Medical Institute.[2]

Liderou a iniciativa do Instituto Salk para aproveitar as plantas (HPI), un innovador enfoque de eliminación do dióxido de carbono para combater o cambio climático optimizando a capacidade natural dunha planta para captar e almacenar dióxido de carbono e adaptarse ás diferentes condicións climáticas. Chory e o equipo de HPI tiñan como obxectivo axudar as plantas a facer medrar sistemas de raíces máis grandes e fortes que poidesen absorber maiores cantidades de carbono enterrándoo no chan en forma de suberina, unha substancia natural.[3]

Considerada a bióloga vexetal máis influente da era moderna e unha das maiores innovadoras científicas actuais, os 30 anos de traballo de Chory foron pioneiros no uso da xenética molecular para estudar como as plantas cambian a súa forma e tamaño para optimizar a fotosíntese e o crecemento para diferentes ambientes.[4][3][5]

Traxectoria

Joanne Chory naceu en 1955. Os seus pais libaneses criárona xunto cos seus catro irmáns e unha irmá. Comezou a súa educación superior no Oberlin College de Ohio, onde se licenciou en bioloxía con honores. Despois continuou os seus estudos de posgrao na Universidade de Illinois Urbana-Champaign. Foi aquí onde obtivo o seu doutoramento.[6]

Estudou o postdoutoramento na Harvard Medical School no laboratorio de Frederick M. Ausubel.[7] En 1988 ingresou no Salk Institute como profesora axudante. Chory casou con Stephen Worland, con quen tivo dous fillos adoptivos.

En 2004, a Chory diagnosticáronlle a enfermidade de Parkinson. Loitou contra a enfermidade durante máis dunha década, mais coa axuda de medicamentos e un implante cerebral para axudar a regular o seu movemento, continuou a súa investigación xenética. Xunto coa súa paixón pola xenética, Chory tentou inspirar as mulleres novas a converterse en científicas e traballou constantemente para mellorar o campo para as mulleres.[6]

A Chory non sempre lle interesou a xenética. Os seus primeiros intereses centráronse na microbioloxía. A través da súa investigación nese campo desenvolveu un interese máis fondo pola xenética, en concreto a investigación que se estaba a facer sobre as plantas de Arabidopsis. Durante a súa dilatada carreira en xenética foi galardoada con numerosos recoñecementos de prestixio polas súas moitas contribucións ao campo.[8]

Investigación

Joanne Chory centrou a súa investigación en atopar un xeito de optimizar o crecemento das plantas para manter a crecente poboación humana. Emprega Arabidopsis thaliana como organismo modelo, mais o seu propósito é optimizar todo o crecemento das plantas e non só o propio de A. thaliana. Mutou os xenes do organismo modelo e empregou os resultados para comprender os efectos que tiñan estas mutacións. Abordou esta información desde varias liñas, incluíndo o uso de xenética, xenómica, bioloxía celular, cristalografía de raios X, bioquímica e ecoloxía. Avanzou na comprensión da sensibilidade á luz e as hormonas nestas plantas. Utilizou este coñecemento para optimizar o crecemento noutras plantas coa esperanza de que se poida manter mellor unha poboación rápida e en constante crecemento.[2]

Chory amosou especial aprecio pola manipulación de fenotipos dun organismo.[9] Os sinais luminosos son necesarios para a indución e a regulación de moitos procesos de desenvolvemento nas plantas. Participou en investigacións diseccionando este complexo proceso illando mutacións que alteraban o desenvolvemento de mudas reguladas pola luz en Arabidopsis.[10][11] O seu traballo identificou mutantes que son deficientes nos fotorreceptores do fitocromo e nos represores localizados nucleares e tamén revelou que as hormonas esteroides controlaban o desenvolvemento das mudas reguladas pola luz. O seu grupo tamén contribuíu á comprensión do cloroplasto na sinalización retrógrada nuclear[12][13] e nas respostas das plantas para evitar a sombra.[14][15]

Joanne Chory foi unha das figuras relevantes na loita contra o cambio climático, un campo no que destacaron científicas como Rose Mutiso, Asmeret Asefaw Berhe ou Cheryl Holder.[16]

Notas

  1. ↑ "Joanne Chory, Salk Institute professor and pioneering plant biologist, dies at age 69" (en inglés). Salk.edu. 13 de novembro de 2024. Consultado o 13 de novembro de 2024. 
  2. ↑ 2,0 2,1 "Professor Joanne Chory ForMemRS". The Royal Society. Consultado o 17 de outubro de 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 "Joanne Chory: Professor and Director". Salk. 
  4. ↑ "Into the Light: A Profile of Joanne Chory". The Scientist. 2020. 
  5. ↑ "Ted2019. Joanne Chory: How supercharged plants could slow climate change". Ted. 
  6. ↑ 6,0 6,1 "Joanne Chory". HHMI.org (en inglés). Consultado o 2019-02-28. 
  7. ↑ "Joanne Chory". Salk Institute for Biological Studies. Consultado o 17 de outubro de 2013. 
  8. ↑ "Newswise: News for Journalists". www.newswise.com. Consultado o 2019-02-28. 
  9. ↑ Bartel, B. (2012-06-01). "The 2012 Genetics Society of America Medal: Joanne Chory". Genetics (en inglés) 191 (2): 297–298. ISSN 0016-6731. PMC 3374298. PMID 22701045. doi:10.1534/genetics.112.138404. 
  10. ↑ Chory, Joanne; Peto, Charles; Feinbaum, Rhonda; Pratt, Lee; Ausubel, Frederick (1989-09-08). "Arabidopsis thaliana mutant that develops as a light-grown plant in the absence of light". Cell 58 (5): 991–999. PMID 2776216. doi:10.1016/0092-8674(89)90950-1. 
  11. ↑ Pepper, Alan; Delaney, Terrence; Washburnt, Tracy; Poole, Daniel; Chory, Joanne (1994-07-15). "DET1, a negative regulator of light-mediated development and gene expression in arabidopsis, encodes a novel nuclear-localized protein". Cell 78 (1): 109–116. PMID 8033202. doi:10.1016/0092-8674(94)90577-0. 
  12. ↑ Susek, Ronald E.; Ausubel, Frederick M.; Chory, Joanne (1993-09-10). "Signal transduction mutants of arabidopsis uncouple nuclear CAB and RBCS gene expression from chloroplast development". Cell 74 (5): 787–799. PMID 7690685. doi:10.1016/0092-8674(93)90459-4. 
  13. ↑ Larkin, Robert M.; Alonso, Jose M.; Ecker, Joseph R.; Chory, Joanne (2003-02-07). "GUN4, a Regulator of Chlorophyll Synthesis and Intracellular Signaling". Science 299 (5608): 902–906. Bibcode:2003Sci...299..902L. ISSN 0036-8075. PMID 12574634. doi:10.1126/science.1079978. 
  14. ↑ Tao, Yi; Ferrer, Jean-Luc; Ljung, Karin; Pojer, Florence; Hong, Fangxin; Long, Jeff A.; Li, Lin; Moreno, Javier E.; Bowman, Marianne E. (2008-04-04). "Rapid Synthesis of Auxin via a New Tryptophan-Dependent Pathway Is Required for Shade Avoidance in Plants". Cell 133 (1): 164–176. PMC 2442466. PMID 18394996. doi:10.1016/j.cell.2008.01.049. 
  15. ↑ Pedmale, Ullas V.; Huang, Shao-shan Carol; Zander, Mark; Cole, Benjamin J.; Hetzel, Jonathan; Ljung, Karin; Reis, Pedro A. B.; Sridevi, Priya; Nito, Kazumasa (2016-01-14). "Cryptochromes Interact Directly with PIFs to Control Plant Growth in Limiting Blue Light". Cell 164 (1–2): 233–245. PMC 4721562. PMID 26724867. doi:10.1016/j.cell.2015.12.018. 
  16. ↑ OpenMind (2021-02-10). "Mujeres científicas contra el cambio climático". OpenMind (en castelán). Consultado o 2022-04-12. 

Véxase tamén

Ligazóns externas