Iago Caamaño

Biografía
Nacemento	4 de abril de 1977 (47 anos) Culleredo, España
Actividade
Ocupación	piloto de rally
Deporte	rally
Familia
Pai	José Caamaño Louro

Iago Caamaño Figueira, nado en Culleredo o 4 de abril de 1977,^[1] é un piloto galego de rally, que compite no Campionato de Galicia de Rally.

Foi subcampión galego en 2016 e 2020, e terceiro en 2017 e 2019. É fillo do empresario e expiloto José Caamaño, cofundador do Grupo Caamaño.

Comezou competindo en autocross, disputando o campionato galego e proclamándose campión en 2007 a bordo sun Semog, na categoría de Car Cross 600cc.^[2] En 2010 gañou o Campionato de España de Car Cross.^[3][4] Ao ano seguinte quedou sexto no seu último ano na especialidade,^[5] antes de pasarse aos rallys.^[1]

En 2012 e 2013 disputou varios rallys do Campionato de Galicia e do Campionato de España cun Ford Fiesta R2, logrando como mellor resultado un 15º posto no Rally Botafumeiro de 2012.^[6] Comezou con José Antonio Pintor como copiloto, correndo máis tarde con Nicolás Cernadas e Javier Varela. Empezou 2014 no Rally Concello de Curtis, do Nacional de Terra, onde tivo que abandonar, e a continuación disputou varios rallys do nacional de asfalto, cun décimo posto no Rally do Bierzo como mellor resultado.^[7] En 2015, cun Porsche 997 GT3, alternou o nacional co galego,^[8] logrando mellores resultados como un 5º posto no Rally da Coruña^[9] ou un 6º no Rally Ourense-Ribeira Sacra.^[10] Nesa tempada comezou a correr co copiloto Alberto Rodríguez ao seu carón, co que continúa a día de hoxe.

Disputou a tempada 2016 do campionato galego cun Ford Fiesta R5 e comezou logrando o seu primeiro podio na primeira proba, o Rally de Noia, cun terceiro posto, por detrás de Iván Ares e Alberto Meira.^[11] A continuación conseguiu tres segundos postos consecutivos nos tres seguintes rallys (Cocido, Eurocidade Tui-Valença e Cidade de Narón). Na seguinte proba, o Rally Sur do Condado, tivo que abandonar ao sufrir unha saída de pista no terceiro treito, en Ponteareas.^[12] Volveu ao podio nas dúas seguintes citas, o Rally San Froilán (3º) e o Rally Ourense-Ribeira Sacra (2º). Co anuncio da anulación do Rally da Coruña, Alberto Meira gañou matematicamente o título, polo que Caamaño decidiu non participar xa na restante proba, o Rally Comarca da Ulloa, finalizando deste xeito a tempada como subcampión.^[13] Ademais do galego, competiu tamén ese ano en dous rallys do nacional, o Rally de Ferrol e o Rally Princesa de Asturias, rematando en 6º e 11ª posición respectivamente.^[14][15]

Na tempada 2017 mantivo unha gran regularidade durante toda a competición e non baixou do podio en ningunha das seis primeiras carreiras: segundo na Coruña, Narón, Sur do Condado e Ourense-Ribeira Sacra e terceiro no Cocido e en Noia. No penúltimo rally da tempada, o San Froilán, quedou en cuarta posición, colocándose terceiro nunha axustada clasificación xeral do campionato, a 77 puntos de Alberto Meira (2º) e a 131 do líder, Víctor Senra. Con todo, o Rally Comarca da Ulloa, última proba do calendario, foi suspendido, polo que as posicións xa non se moveron.^[16] Tamén participou no Rally Villa de Llanes, do nacional, acabando en oitava posición.^[17]

No primeiro rally da tempada 2018, o Rally da Coruña, non puido asistir o seu copiloto habitual, Alberto Rodríguez, polo que acudiu con Antonio Solórzano. Aínda que chegou a liderar brevemente a proba rematou finalmente en terceira posición, por detrás de Iván Ares e Víctor Senra.^[18] A mediados de marzo disputou o Rally do Cocido, proba do Campionato de España, onde mantivo unha loita pola segunda praza co cinco veces campión de España, Miguel Fuster, pero a rotura do radiador do seu Ford Fiesta fíxoo abandonar a competición.^[19] A mediados de abril correu o Rally de Noia, que se converteu nun man a man baixo a chuvia entre Caamaño e Víctor Senra, sendo a vitoria finalmente para Caamaño que deste xeito logrou subir por primeira vez ao máis alto do podio nun rally.^[20] Ademais colocouse líder do campionato.^[21] Disputou a continuación o Rally Rías Baixas, onde unha picada de roda o relegou á 18ª posición final, a pesar de marcar o mellor tempo en seis dos sete treitos disputados.^[22] Volveu ao podio en Narón, na cuarta proba do calendario galego, quedando segundo a pouco máis dun segundo do vencedor, Víctor Senra.^[23] Chegou ao Sur do Condado empatado a puntos con Senra no liderado do campionato, pero unha saída de pista impediulle rematar a carreira, que foi gañada por Alberto Meira e con Senra segundo.^[24] Subiu ao podio nas dúas seguintes citas, o Botafumeiro (3º)^[25] e o Ourense-Ribeira Sacra (2º),^[26] mentres que tanto el como Meira tiveron que abandonar no Rally San Froilán, asegurándose así matematicamente Víctor Senra o seu segundo título autonómico a falta do Comarca da Ulloa,^[27] ó que xa non acudiron nin el nin Caamaño.^[28] Rematou a tempada en cuarta posición.

No Rally da Coruña de 2019, primeira proba da tempada, rematou en terceira posición por detrás de Iván Ares e Víctor Senra, mentres que unha avaría mecánica deixouno fóra no Rally de Noia.^[29] No Rías Baixas quedou en cuarta posición, a máis dun minuto de Senra, vencedor da proba.^[30] En xuño disputou o Rally Cidade de Narón, onde a pesar de comezar en terceira posición, conseguiu subir rapidamente á primeira, da que xa non se moveu até a meta. Esta vitoria produciuse 30 anos despois de que seu pai, José Caamaño, lograse subir tamén ao máis alto do podio na segunda edición do rally.^[31] No Rally Sur do Condado perdeu unha roda e tivo que abandonar este rally por terceira vez.^[32] Comezou liderando o Rally Botafumeiro, pero Víctor Senra non tardou en quitarlle o primeiro posto e gañar por sétima vez a proba santiaguesa, con Caamaño segundo.^[33] Sufriu outros dous abandonos nas seguintes carreiras: no Rally Ourense-Lugo-Ribeira Sacra saíu da estrada no último tramo, cando ía terceiro.,^[34] mentres que no San Froilán quedou fóra por problemas mecánicos,^[35] perdendo as opcións para o subcampionato.^[36] Con todo, conseguiu o triunfo no 1º Rally Mariña Lucense, onde correu cun Volkswagen Polo R5 propiedade de AR Vidal,^[37] e rematou en terceira posición o campionato.^[38] Tamén en 2019 disputou varias probas fóra de Galicia como o Rallysprint de La Mencía, onde quedou 2º,^[39] o Rally Sierra Morena, do Campionato de España, quedando 6º,^[40] o Rally Cangas del Narcea, do campionato asturiano (3º)^[41] ou o Rally Ribamontán al Mar-1000 Cruces, do campionato cántabro (2º).^[42] Nos dous últimos utilizou o seu novo Ford Fiesta R5 MkII, que mercou ao campión de España Luis Monzón para disputar a seguinte tempada.

A principios de febreiro de 2020 disputou o 27º Rally do Bierzo, onde volveu subir ao podio, por detrás de Surhayen Pernía e Félix Macías.^[43] Tres semanas despois arrancou a tempada 2020 do campionato galego, coa celebración do 24º Rally da Coruña. Víctor Senra comezou dominando na sesión matinal por diante de Caamaño,^[44] pero xa na tarde Caamaño marcou o mellor tempo nos treitos 4 e 5 recortando diferenzas, e colocouse líder tras a disputa do sexto treito, con 19 segundos de vantaxe sobre Senra, aproveitando os problemas mecánicos deste.^[45] Con todo, Senra solucionou os seus problemas e comezou a recortar distancia con Caamaño, poñéndose a 12 segundos a falta do último treito.^[46] Finalmente o piloto de Dumbría foi capaz de culminar a remontada e vencer a Caamaño nun final moi axustado, por só 159 milésimas.^[47]

• Víctor Senra
• Alberto Meira

• Sitio web oficial
• Perfil de Iago Caamaño en ewrc-results.com (en inglés)