Huangfu Mi

Biografía
Nacemento	(zh) 皇甫靜 215 (Gregoriano) Cao Wei
Morte	282 (Gregoriano) (66/67 anos) Dinastía Jin
Actividade
Ocupación	poeta
Obra
Obras destacables Records of Emperors and Kings (en) (século III) Biographies of Exemplary Gentlemen (en)
Familia
Familia	Q15904392
Pai	Q67021354
Descrito pola fonte	Obálky knih, Livro de Jin (pt)

Huangfu Mi (chinés tradicional: 皇甫謐; chinés simplificado: 皇甫谧; pinyin: Huángfǔ Mì; Wade-Giles: Huang²-fu³ Mi⁴), nome de cortesía Shi'an (士安), nado no 215 a. C. e finado no 282 a.C., foi un erudito e médico chinés que viviu durante o período final da dinastía Han, o dos Tres Reinos, e o comezo da dinastía Jin.

Naceu nunha familia de agricultures pobres de Chaona^[1], na actual provincia de Gansu. Sufriu apoplexía e decidiu estudar medicina. Entre 256 e 260, cara á fin do estado de Cao Wei, compilou un tratado de acupuntura Zhenjiu jiayi jing, unha obra en 12 volumes^[2] divididos en 128 capítulos e que incorporaba as partes máis importantes dos considerados tres clásicos da época, Huangdi Neijing, Zhenjing e Mintang Kongxue Zhenjiu Zhijao ^[3], converténdose un dos primeiros traballos sistemáticos sobre acupuntura e moxibustión, e tamén un dos máis influentes^[4]. Compilou tamén diversos tratados sobre fórmulas médicas ^[5] Para alén das súas obras médicas tamén compilou dez libros nunha serie denominada Diwang shiji no que recolle fragmentos históricos dunha multitude de fontes, e no que traza a orixe de varias casas reinantes ao pasado remoto; escribiu ademais biografías de personalidades eminentes que agrupou en Gaoshi zhuan, un dos primeiros exemplos de biografía colectiva.^[6] En Shiquan lun filosofa sobre a obriga moral de servir nun posto, en particular se o gobernante é un tirano.

• Obras de Mi Huangfu no Proxecto Gutenberg