Heroína (droga)

Estrutura química da heroína.
Estrutura química da heroína.

Diacetilmorfina ou Heroína

Nome:

(5α,6α)-7,8-didehidro-4,5-epoxi-
17-metilmorfina-3,6-diol diacetato (éster)

Fórmula química Carbono21H23NO5.
Forma de asimilación Vaporizada, insuflada, inxetada o vía oral

Heroína asiática.

A heroína é unha droga obtida da síntese do extracto de opio semisintético que procede da durmideira (Papaver somniferum), coa que se elabora a morfina que logo se somete a un proceso de acetilación co anhídrido acético para obter a heroína.

Sintomatoloxía

Artigo principal: Toxicidade da heroína.
  • Efectos inmediatos.
  • Efectos a longo prazo.

Tipos e variedades

N´3 e N´4

  • A N´3 ou "brown sugar" gradúa de 15 a 45 % en diacetilmorfina. Esta móstrase en forma de pedras ou grans de cores crema, gris ou azul.
  • A N´4 ten unha porcentaxe máis elevada de diacetilmorfina do 60 a 95%. Preséntase como po branco.

Historia

Empezouse a introducir na medicina en 1898, como un potente analxésico e un bo remedio contra os trastornos respiratorios tuberculosos. A partir de 1920, en paralelo, pasouse do seu uso terapéutico a unha utilización toxicómana. Actualmente fabrícase en laboratorios clandestinos do próximo Oriente e México.

Consumo

Fúmase (normalmente heroína n'3), cómese, inhálase ou inxéctase (shoot) por vía subcutánea, intravenosa ou intramuscular. Este último método volveuse corrente.