En 1922 obtivo a cátedra de Anatomía Descritiva da Universidade de Sevilla e en 1928 da de Zaragoza onde foi decano da Facultade de Medicina. Creou unha institución de protección á infancia, sendo coñecido como o "médico dos nenos pobres".
Participou nos faladoiros do Café Tortoni e estivo presente nos actos organizados polas colectividades galegas; nalgún como representante do Goberno republicano no exilio. Foi membro do Consello Directivo do Lar Gallego de Mendoza dende 1958. Pronunciou conferencias, publicou traballos científicos e sociolóxicos e organizou cursos. Mesmo patentou inventos como o modelo dosificador do biberón.[2]
Placa na súa casa natal, na avda. Raxoi 12, Compostela
Membro da masonaría, formou parte da loxa “Antolín Faraldo”, de exiliados galegos en Bos Aires, que ademais de promover iniciativas editoriais e culturais, fundou en 1942 o Fogar Galego para Anciáns de Domseelar.[2]
Recoñecementos
O Concello de Santiago colocou na casa onde naceu, na Avenida de Raxoi, unha placa como homenaxe, en 1998.
