PROFILPELAJAR.COM

Fernando II de León e Galicia
	;
Biografía
Nacemento	1137 ; provincia de Zamora, España
Morte	22 de xaneiro de 1188 (50/51 anos); Benavente, Portugal (pt)
Lugar de sepultura	Panteón Real da Catedral de Santiago
Monarca do Reino de León
	1157 – 1188 ; ← Afonso VII – Afonso VIII de León e Galicia →
Monarca do Reino de Galicia
	1157 – 1188 ; ← Afonso VII – Afonso VIII de León e Galicia →
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	político
Outro
Título	Rei de León ; Rei de Galicia
Familia	Casa de Borgoña
Cónxuxe	Urraca Lopes de Haro (1187–); Tareixa Fernández de Traba (1176 (Gregoriano)–1180); Urraca de Portugal (1165 (Gregoriano)–)
Fillos	Sancho de León, Señor de Monteagudo y Aguilar; () Urraca López de Haro; Afonso VIII de León e Galicia; () Urraca de Portugal; Fernando de León; () Tareixa Fernández de Traba; García Fernández de León; () Urraca Lopes de Haro; Alfonso Fernández de León; () Urraca Lopes de Haro; Sancho Fernández de León; () Urraca Lopes de Haro
Pais	Afonso VII e Berenguela de Barcelona
Irmáns	Constanza de León; Sancha de Castela, Rainha de Aragão; Estefânia Afonso de Castela; Sancha de Castela; Urraca de Castela; Sancho III de Castela; Afonso de Castela; Fernando de Castela; Garcia de Castela
Descrito pola fonte	Svensk uppslagsbok; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Encyclopædia Britannica

Fernando II, nado cara ao 1137 e finado en Benavente, o 21 de xaneiro de 1188, foi rei de León e Galiza entre 1157 e 1188. Restaurador da coroa de León. Coñecido nos Anales Camaracenses como emperador de Galicia. Está enterrado no Panteón Real da capela das reliquias da catedral de Santiago de Compostela.

División da coroa

O seu pai Afonso VII confiou a súa educación ao líder da nobreza galega o conde D. Fernán Pérez de Traba, da mesma familia que o tutelara a el cando neno. Isto propiciou a presión galega por dividir a coroa. A rivalidade entre as igrexas de Santiago de Compostela e Toledo tamén contribuíu a que Afonso VII deixase a Sancho Castela e Toledo e a Fernando Galiza e León.

Así, xa desde 1151 é asociado ó trono por seu pai, con seu irmán Sancho, polo que en documentos de Galiza e León é habitual a súa confirmación co título de rei ou rei de Galiza.^[a]

Nun concilio iniciado en Valladolid no ano 1155, acordáronse os termos da división dos Estados de seu pai, que aínda vivía. Alí designáronse baixo a súa soberanía os reinos de Galiza e León, agás a Terra de Campos, Sahagún e Asturias de Santillana.

As fronteiras do Reino de Galicia

Viuse obrigado a fixar as fronteiras entre o Reino de Galicia e o recentemente independente Reino de Portugal. Este novo reino mantiña a dominación da Limia, Tui, Turonio e Vigo. Isto provocou intermitentes conflitos bélicos ata a recuperación para o Reino de Galicia dos devanditos territorios mediante a paz asinada en Pontevedra con Afonso Henriques^{[Cómpre referencia]}.

Por outra banda, fixou no tratado de Sahagún as fronteiras entre León e Castela con Sancho III, así como o recoñecemento do avance galaico-leonés por Estremadura.

Renacemento urbano

Favoreceu un auténtico renacemento urbano mediante a concesión de foros municipais a vilas como Lugo, Pontevedra, Tui, Padrón, Noia e Ribadavia. Deste xeito, as cidades acadarían un protagonismo punteiro na Galicia do século XII, ceibándose de poderes señoriais e eclesiásticos.

Así mesmo, continxentes galegos saíron para repoboar as terras salmantinas. Feito que se reflicte, aínda hoxe, na toponimia desas bisbarras.

A Igrexa galega

Favoreceu á sé arcebispal de Santiago de Compostela como capital eclesiástica dos seus estados, que ademais tiña como dependentes a varias sés portuguesas. Outorgou unha pensión vitalicia ao mestre Mateu, o máis prestixioso escultor da época, para dar un pulo decisivo ás obras da catedral. Nesta onda crecente da arquidiócese compostelá inscríbese a concesión do ano santo xubilar compostelán polo Papa Alexandre III (Bula Regis Aeterni). Era arcebispo D. Pedro Suárez de Deza.

Ordes militares

Ao seu reinado pertence tamén o nacemento da Orde militar de Santiago, cuxo arcebispo lle doa unha bandeira con cruz en forma de espada e nomea cóengo da catedral ao Mestre da Orde.

Notas

↑ "Tenente Gallicie rex Fernandus", 1152 (Colección diplomática de San Martín de Jubia (977-1199). Santiago, 1935); "Adefonsus Ymperator, una cum coniuge sua dona Riga dominante regnante in tota Yspania. Sancius rex in Castella. Fredenandus rex in Galicia. Urraka regina in Asturias", (Colección diplomática del monasterio de Villanueva de Oscos. Oviedo, 1981, doc. 5); "Imperatoris Adefonsus, regis Fernandi imperat Galletia.", 1155, ibidem, doc. 6; "Adefonsus dei gratia hispaniarum imperator laudat et confirmat. Sanctius filius eius rex Castelle laudat et confirmat. Fernandus filius eius rex Galletie laudat et confirmat", 1155 (Documentos da Catedral de Lugo).

Véxase tamén

Outros artigos

Bibliografía

López Carreira, A; Fernández Calo, T. (2003). Os reis de Galicia. Vigo : A Nosa Terra. ISBN 84-96203-27-1
López Carreira, A. (2005). O reino medieval de Galicia. Edicións A Nosa Terra. ISBN 84-96403-54-8.

Títulos Reais
Fernando II de León e Galicia Casa de Borgoña Nacemento: 1137 Falecemento: 21 de xaneiro 1188
Precedido por Afonso VII	Rei de Galiza 1157 – 1188	Sucedido por Afonso VIII
Precedido por Afonso VII	Rei de León 1157 – 1188	Sucedido por Afonso VIII