O seu principal impulsor e promotor foi o malogrado presidente Alberto de la Corte López, que rescatou en 2001 a vella idea dun novo estadio para Palencia e animou a institucións públicas e privadas para que retomasen o proxecto. A súa ausencia o día da inauguración foi moi recordada por toda a afección. Alberto de la Corte López faleceu tras unha longa enfermidade sen poder ver cumprido o seu soño dun novo estadio para Palencia.
Foi construído pola unión das empresas Hormigones Sierra, Inmobiliaria Río Vena e Promociones Pal cun custo final de 18 millóns de euros.
O arquitecto foi o navarro Patxi Mangado, o cal procurou un estilo minimalista e sobrio ao edificio. Deuse especial importancia á iluminación do edificio, tanto cara ao interior como cara ao exterior do mesmo.
O estadio ten capacidade para 8.070 persoas, todas elas sentadas, a diferenza do antigo estadio de La Balastera.
O nome seleccionado foi o de manter o do antigo estadio coa diferenciación de chamalo Novo Estadio.
O estadio consta dun piso baixo de cristal e outro superior e máis grande cuberto de láminas metálicas. Cara ao interior, catro torres moi inclinadas no seu punto medio iluminan o campo cuxas bancadas, de cor verde azulado trouxeron polémica porque os palentinos desexábanas moradas, cor típica da cidade. No entanto, os veciños da cidade quedaron sorprendidos coa súa iluminación: a separación dos pisos queda marcada cunha fila de lucecillas e as torres que soportan os focos que iluminan o campo son translúcidas, creándose un sorprendente efecto visible desde moitos puntos da cidade. Curiosamente, o estadio resultou moi barato para a cidade xa que o lugar que ocupaba a Antigua Balastera foi entregado ás empresas construtoras a cambio da construción do actual estadio.
Inauguración
Aspecto nocturno do estadio, coas súas características torretas de iluminación en funcionamento.
O estadio gañou un gran prestixio mundial. A primeira aparición do estadio no estranxeiro foi nunha reportaxe que realizou Patxi Mangado para o New York Times, onde gustou aos estadounidenses. A continuación realizouse unha exposición de arquitectos españois en Nova York, onde Patxi Mangado tamén o mostrou. No mes de xuño de 2007 gañou en Barcelona un premio por este estadio e gaño tamén o Premio Nacional de Arquitectura.
