Era[1]
|
Período
|
Época
|
Millóns de anos
|
Cenozoico
|
Cuaternario
|
Holoceno |
0,011784
|
Plistoceno |
2,588
|
Neóxeno
|
Plioceno |
5,332
|
Mioceno |
23,03
|
Paleóxeno
|
Oligoceno |
33,9 ±0,1
|
Eoceno |
55,8 ±0,2
|
Paleoceno |
65,5 ±0,3
|
O Eoceno,[2] unha división da escala temporal xeolóxica, é unha época xeolóxica da historia da Terra, a segunda do período paleóxeno na era cenozoica.
Comprende o tempo entre o final do paleoceno (hai 55,8 ± 0,2 millóns de anos) e o principio do oligoceno (hai 33,9 ± 0,1 millóns de anos).[3][4][5][6]
Durante esta época formáronse algunhas das cordilleiras máis importantes do mundo, como os Alpes ou o Himalaia, e aconteceron varios cambios climáticos importantes como o máximo térmico do Paleoceno-Eoceno, que aumentou a temperatura do planeta e delimita o inicio desta época xeolóxica, o evento Azolla, un arrefriamento global que daría paso ás primeiras glaciacións, ou eventos de extinción masiva como a Gran Ruptura (en francés Grande Coupure, que marca o final do eoceno.
As aves predominaban sobre os demais seres, e os primeiros cetáceos comezaron o seu desenvolvemento. Ademais, a especie de serpente máis grande que existiu data do eoceno. Nesta época xeolóxica produciuse tamén unha grande expansión e diversificación das formigas. A Antártida comezou a época rodeada de bosques tropicais, e o finalizou coa aparición dos primeiros casquetes polares. Existen multitude de xacementos paleontolóxicos en diversos lugares do mundo que confirman estes feitos, como o sitio fosilífero de Messel, en Alemaña, ou a Formación Green River, en Norteamérica.
Etimoloxía
O nome eoceno, definido polo xeólogo británico Charles Lyell, provén das palabras gregas ἠώς eós, 'alba' e καινός kainós, 'novo', facendo referencia á aparición das ordes modernas de mamíferos durante esta época.
Subdivisións
O eoceno adoita subdividirse informalmente en eoceno inferior (ypresiense), eoceno medio (luteciense e bartoniense), e eoceno superior (priaboniense). É menos frecuente subdividilo en inferior e superior unicamente. Neste caso, o luteciense pasaría a formar parte do eoceno inferior, mentres que o bartoniense faría o propio no eoceno superior.
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- López Martínez, Nieves (1998): Geologia y paleontologia del Eoceno de La Pobla de Segur, Lleida. Lleida: Universitat de Lleida. ISBN 84-89727-60-0.
- Aubry, Marie-Pierre Aubry; William A. Berggren e Spencer G. Lucas (1998): Late Paleocene-Early Eocene Biotic and Climatic Events in the Marine and Terrestrial Records. Columbia University Press. ISBN 0-231-10238-0.
- Gunnell, Gregg F. (2001): Eocene Biodiversity: Unusual Occurrences and Rarely Sampled Habitats. Kluwer Academic Pub. ISBN 0-306-46528-0.
- Nesbitt, Elizabeth; Donald R. Prothero e Linda C. Ivany (2003): From Greenhouse to Icehouse: The Marine Eocene-Oligocene Transition. Columbia University Press. ISBN 0-231-12716-2.
- Prothero, Donald R. (1993): The Eocene-Oligocene Transition: Paradise Lost. Columbia University Press. ISBN 0-231-08091-3.
- Prothero, Donald R. e Robert J. Emry (1996): The Terrestrial Eocene-Oligocene Transition in North America. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43387-8.
Outros artigos
Ligazóns externas