O Boliviano é a moeda de oficial de Bolivia. O 28 de novembro de 1986 (Lei 901) substitúe o peso boliviano ($b), que perdeu o seu valor coa grande crise inflacionista que sufriu o país en 1985 (8767%, é dicir 750.000 pesos por dólar ese ano). Coa Nova Política Económica, o 28 de novembro de 1986, Paz Estensoro asinou a lei para a posta en circulación o 1 de xaneiro de 1987 dunha nova moeda nacional enteiramente convertible, o boliviano, equivalente a un millón de pesos e cun tipo de troco flexible con relación ao dólar e que logo dun período de transición é a única moeda legalmente aceptada a partir do 1 de xaneiro de 1988. O boliviano entre 1863 e 1963 foi a moeda nacional ata a súa substitución polo peso boliviano.
O Banco Central de Bolivia, fundado en 1928, é o organismo económico responsable da emisión de moeda. A denominación das moedas é de: 10, 20 e 50 centavos e 1, 2 e 5 Bolivianos. En billetes, as denominacións son de 10, 20, 50, 100 e 200 Bolivianos.
O primeiro boliviano apareceu en 1864. Equivalía a oito soles ou medio escudo do sistema monetario anterior. Inicialmente dividíase en 100 centésimos, mais a fracción pasarase a nomear centavo a partir de 1870. A cantidade de dous bolivianos nomeábase un bolívar. En 1963, o boliviano foi substituído polo peso boliviano (ISO 4217: BOP), a razón de 1.000 antigos bolivianos por peso.
O boliviano actual
Logo de anos de inflación imparábel, en 1987 substituíuse o peso boliviano por un novo boliviano a razón dun millón de pesos por boliviano.
