Anders Celsius

Biografía
Nacemento	27 de novembro de 1701 (Xuliano) Uppsala (Imperio Sueco)
Morte	25 de abril de 1744 (Xuliano) (42 anos) Uppsala ()
Causa da morte	tuberculose
Lugar de sepultura	Igreja de Gamla Uppsala (pt) , floor 59°53′59″N 17°37′57″L / 59.89975227, 17.63257565
Rector of the University of Uppsala (en)
1743 – 1743 ← Magnus Beronius (pt) – Petrus Ullén (en)  →
Rector of the University of Uppsala (en)
1739 – 1739 ← Olof Celsius – Anders Grönwall (en)  →
Datos persoais
Residencia	Observatório Astronômico de Uppsala (pt) (1741–1744) Suecia
Educación	Universidade de Uppsala (–1728)
Director de tese	Eric Burman (pt)
Actividade
Campo de traballo	Astronomía
Ocupación	astrónomo, inventor, químico, profesor universitario, físico, matemático, meteorólogo
Empregador	Universidade de Uppsala (1738–1744) Academia francesa das ciencias. French Geodesic Missions (en) (1735–1737) Universidade de Uppsala (1728–1732)
Membro de	Royal Society (1736–) Academia Prusiana das Ciencias Real Academia das Ciencias de Suecia Leopoldina Sociedade Real de Ciências de Uppsala (pt)
Alumnos	Johan Gottschalk Wallerius (pt)
Obra
Obras destacables Celsius temperature scale (en)
Doutorando	Jakob Gadolin (pt) e Pehr Wilhelm Wargentin
Familia
Pai	Nils Celsius
Parentes	Anders Spole, avó materno Magnus Celsius, avó paterno Olof Celsius, tío Olof Celsius, curmán entregue
Premios
(1736)  membro da Royal Society
Sinatura
Descrito pola fonte	Svenskt biografiskt handlexikon (en) Biblioteca dixital BEIC Obálky knih,

Anders Celsius, nado en Ovanåker o 27 de novembro de 1701 e finado na mesma vila o 25 de abril de 1744, foi un físico e astrónomo sueco.

Profesor de astronomía na Universidade de Uppsala (1730-1744). Supervisou a construción do Observatorio de Uppsala, do que foi nomeado director en 1740. En 1733 publicou unha colección de 316 observacións de auroras boreais. En 1736 participou nunha expedición a Laponia para medir un arco de meridiano terrestre, o cal confirmou a teoría de Isaac Newton de que a Terra achatábase nos polos. Nunha memoria que presentou á Academia de Ciencias Sueca propuxo a escala centígrada de temperaturas, coñecida posteriormente como escala Celsius.

Celsius é coñecido como o inventor da escala centesimal do termómetro. Aínda que este instrumento é un invento moi antigo, a historia da súa gradación é do máis caprichosa. Durante o século XVI era graduado como "frío" colocándoo nunha cova e "quente" expoñéndoo aos raios do sol estival ou sobre a pel quente dunha persoa. Máis tarde o francés Réaumur e o alemán Fahrenheit en 1714, graduárono baseándose na temperatura do xeo no seu punto de fusión e na do vapor da auga ao ferver, pero a escala alemá ía de 32 a 212 graos, mentres que a francesa facíao de 0 a 80 graos.

En 1742, Celsius propuxo substituír a escala do científico alemán por outra dun manexo máis sinxelo. Para iso creou a escala centesimal que ía de 0 a 100 graos e inventou o termómetro de mercurio. O punto correspondente á temperatura 100 °C coincidía co punto de conxelación da auga mentres que a temperatura a 0 °C equivalía á temperatura de ebulición da auga a nivel do mar. A escala, polo tanto, indicaba un descenso de temperatura cando a calor aumentaba, ao contrario de como é coñecida actualmente. O seu compatriota o científico Carl von Linné (coñecido como Linneo) invertería esta escala tres anos máis tarde.

Esta escala centígrada de temperaturas foi proposta nunha memoria que presentou á Academia de Ciencias Sueca. O termómetro de Celsius foi coñecido durante anos como "termómetro sueco" pola comunidade científica, e tan só se popularizou o nome de "termómetro Celsius" a partir do século XIX.