PROFILPELAJAR.COM

Alfonso Carrillo de Acuña
	;
Biografía
Nacemento	11 de agosto de 1410 ; Carrascosa del Campo, España (en)
Morte	1 de xullo de 1482 (71 anos); Alcalá de Henares, España
Lugar de sepultura	Cathedral of los Santos Niños Justo y Pastor de Alcalá de Henares (en)
Arcebispo de Toledo
	10 de agosto de 1446 – 1 de xullo de 1482 ; ← Gutierre Álvarez de Toledo – Pedro González de Mendoza → ; Diocese: Arquidiocese católica latina de Toledo
Administrador apostólico diocese de Sigüenza
	6 de xullo de 1435 –
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	sacerdote católico
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Alfonso (ou Alonso) Carrillo de Acuña, nado en Carrascosa del Campo o 1 de agosto de 1410 e finado en Alcalá de Henares o 1 de xullo de 1482, foi un bispo castelán, bispo de Sigüenza entre 1436 e 1447, e arcebispo de Toledo e primado de España dende 1446 até a súa morte.

Traxectoria

Foi fillo de Lope Vázquez de Acuña, máximo responsable do Concello da Mesta, primeiro Señor de Buendía e Azañón, e descendente dunha familia de nobres portugueses; e de Teresa Carrillo de Albornoz, Señora de Paredes, Portilla e Valtablado.

A súa familia materna, de ascendencia eclesiástica, pertencía ao municipio conquense de Carrascosa del Campo, e a do seu pai, ricohome de Castela, portuguesa. A súa educación desenvolveuse, baixo a influencia do seu tío o cardeal Alfonso Carrillo. Cando faleceu este, en 1434, recibiu o cargo de protonotario apostólico do papa Uxío IV, accedendo ao Consello Real de Xoán II. Foi nomeado bispo de Sigüenza en 1436 e arcebispo de Toledo en 1446. Morreu en Alcalá de Henares, o 1 de xullo de 1482.^[1]

Vida política

A súa influencia na vida política da Coroa de Castela, nos reinados de Xoán II, Henrique IV e cos Reis Católicos foi enorme; a súa opinión foi moi variable, acomodándose ás circunstancias.

Trala execución do favorito Álvaro de Luna en 1453, Carrillo apoiou á súa sobriño Juan Pacheco, marqués de Villena, o favorito do novo rei Henrique IV e desempeñou misións diplomáticas, para el, ante Francia, chegando a ter un gran poder, superando a moitos nobres. A súa cobiza e ambición leváronlle a enfrontarse ao rei, a partir do momento en que este preferiu cambiar de favorito, afastando a Pacheco e uníndose a Beltrán de la Cueva e os seus aliados os Mendoza, acérrimos inimigos de Carrillo.

A partir de 1462, Carrillo foi o principal instigador dun bando de nobres casteláns que querían destronar ao rei e substituírlle polo seu medio irmán, o infante Alfonso, e participou moi activamente na Farsa de Ávila. Comezou así unha longa e cruenta guerra civil en Castela. Cando no verán de 1468 morreu o infante, a súa irmá Isabel sucedeulle como pretendente ao trono e tivo como principal conselleiro ao arcebispo Carrillo, quen xunto co seu consogro Pierres de Peralta (Pedro de Peralta y Ezpeleta) desempeñaron un papel moi importante no axuste do seu matrimonio con Fernando de Aragón, en outubro de 1469.

En 1473 convocou o Concilio de Aranda «para combater a ignorancia e a vida disipada dalgúns clérigos».^[2]^[3]

Pero cando os Reis Católicos fixéronse co poder, ao morrer Henrique IV en decembro de 1474, rapidamente chocaron os seus intereses. Carrillo non aceptaba o tratamento autoritario destes e, por outra banda, produciuse o ascenso a chanceler do reino de Pedro González de Mendoza, vello inimigo de Carrillo. Esta situación levoulle a un enfrontamento con Mendoza que perdería na subseguinte Guerra de Sucesión Castelá (1475-1479).

Dando un xiro absoluto á súa política, Carrillo integrouse no bando liderado polo rei de Portugal que apoiaba os dereitos ao trono castelán do seu sobriña a princesa Xoana contra Isabel a Católica. A guerra foi longa e cruel, pero a principios de 1479 unha ofensiva dos Reis Católicos derrotou definitivamente aos portugueses e obrigou a Carrillo a someterse e aceptar guarnicións reais en todas as fortalezas que controlaba, para poder continuar como arcebispo de Toledo.

Morreu semipreso no seu Palacio arcebispal de Alcalá de Henares o 1 de xullo de 1482.

Notas

↑ Miranda, Salvador (2012). "Carrillo de Acuña, el joven, Alfonso". The Cardinals of the Holy Roman Church (en inglés). Consultado o 31/10/2012.
↑ Mendoza Díaz-Maroto, Francisco (1984). "El Concilio de Aranda (1473) y el teatro medieval castellano" (PDF). Criticón (26): 5–15. ISSN 0247-381X.
↑ "Miguel Nieto (director). El Concilio de Aranda (teatro). Aranda de Duero; 2006." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 23 de setembro de 2015. Consultado o 02 de febreiro de 2015.

Véxase tamén

Bibliografía

Esteve Barba, Francisco (1943). Ed Amaltea, ed. Alfonso Carrillo de Acuña. Autor de la unidad de España. Barcelona.
Mirecki Quintero, Guillermo (1991). Instituto de Estudios Toledanos, ed. "Apuntes genealógicos y biográficos de don Alfonso Carrillo de Acuña, arzobispo de Toledo". Anales Toledanos (28): 55–76. ISSN 0538-1983.
Parrilla García C. La 'Exclamación de España' dirigida al arzobispo Carrillo. Un ejemplo de la fictio personnae al servicio del alegato político. Scriptura. 1997; 13:67-99.

Outros artigos

Ligazóns externas

Catholic-Hierarchy.org (en inglés)

Dignidades da Igrexa católica
Predecesor: Alfonso Carrillo de Albornoz	Bispo de Sigüenza 1436 - 1447	Sucesor: Gonzalo de Santa María
Predecesor: Gutierre Álvarez de Toledo	Arcebispo de Toledo 1446 - 1482	Sucesor: Pedro González de Mendoza