Airco DH.4

Airco DH.4
FabricanteAirco
Primeiro vooagosto de 1916
Introducidomarzo de 1917
Retirado1932
Principais usuariosReino Unido
Estados Unidos
Unidades construídas1.449 no Reino Unido e 4.846 nos Estados Unidos
VariantesAirco DH9
Airco DH9A
Dayton-Wright Cabin Cruiser

O Airco DH.4 foi un biplano británico de dúas prazas usado como bombardeiro diario na primeira guerra mundial. Foi deseñado por Geoffrey de Havilland (de aó o "DH") para Airco, e foi o primeiro avión destas características británico en ter un armamento defensivo efectivo. Voou por vez primeira en agosto de 1916 e entrou en servizo co Royal Flying Corps (RFC) en marzo de 1917. A meirande parte dos DH.4 foron realmente fabricados como un biplaza multipropósito nos Estados Unidos, para servir coas forzas estadounidenses en Francia.

O DH.4 foi probado con varios motores, dos cales o mellor foi o Rolls-Royce Eagle. O armamento estaba formado por unha metralladora Vickers de 7,7 mm para o piloto e un canón Lewis de 7,7 mm nunha montaxe de anel para o observador. Podía levar dúas bombas de 100 kg ou catro de 51 kg. O DH.4 entrou en servizo o 6 de marzo de 1917 co Escuadrón 55 en Francia.

Desenvolvemento

Orixe

O DH.4 foi deseñado por Geoffrey de Havilland como un avión de combate lixeiro de dous asentos, destinado a realizar tanto bombardeos de día como misións de recoñecemento.[1] A intención era que estives equipado co novo motor Beardmore Halford Pullinger (BHP) de 160 CV. O DH.4 foi desenvolvido en paralelo co seu rival Bristol Fighter.[1] Durante o mes de agoosto de 1916 o prototipo realizou o seu primeiro voo cun motor BHP de 230 CV.[2]

As probas de voo iniciais revelaron que tiña un bo manexo e rendemento.[3] A Central Flying School (CFS) realizou os primeiros voos de avaliación usando o prototipo, o que levou a que producise un informe favorable sobre a aeronave, observando unha boa estabilidade en voo, controis de voo lixeiros e as posicións relativamente cómodas da tripulación. Durante os seus voo coa CFS, foi capaz de acadar velocidades de trepada inéditas, moi lonxe das dos seus predecesores.[3] Aínda que as probas de voo co prototipo foron dando resultados prometedores, pronto quedou claro que o motor BHP requiriría un gran redeseño antes de entrar en produción.[3]

No momento das probas de voo co primeiro prototipo aínda non había plans para a produción en masa do motor BHP.[3] Casualmente, outro motor axeitado e prometedor, o motor en liña Rolls-Royce Eagle refrixerado por auga, estaba aproximándose ao final do seu proceso de desenvolvemento.[1] Segundo Bruce, o Eagle tiña a mesma configuración básica que o motor BHP, o que axudou moito á súa adopción por de Havilland, así como o respaldo do motor por William Beardmore. Durante o verán de 1916 realizou o seu primeiro voo o segundo prototipo, equipado co motor Rolls-Royce.[3]

En resposta ao seu favorable rendemento, o Royal Flying Corps (RFC) decidiu realizar un pedido inicial do modelo a finais de 1916.[4] Separadamente das interaccións do RFC co DH.4, o avión tamén recibiu un importante interese da Royal Navy.[5] O Almirantazgo decidiu realizar un pedido de dous prototipos, configurados para adaptarse ás necesidades do propio servizo, para propósitos de avaliación; porén, segundo Bruce, é pouco probable que o segundo deles fose construído. Tras probas co primeiro destes prototipos, realizáronse pedidos para a produción de DH.4 para equipar o Royal Naval Air Service.[5]

Produción

Un dos primeiros DH.4 de produción

A finais de 1916 o RFC recibiu o seu primeiro pedido de 50 DH.4, equipados con motores Eagle III de 250 CV.[6] Segundo Bruce, non foi unha sorpresa para a maioría dos observadores que o Eagle fora seleccionado para alimentar o primeiro lote de DH.4 de produción.[4] Os primeiros avións de produción eran case idénticos ao segundo prototipo, sendo a principal diferenza a adopción de armamento, formado por unha metralladora sincronizada Vickers de 7,7 mm para o piloto, e unha Lewis do mesmo calibre para o observador montada nun anel Scarff.[7]

A fabricación do DH.4 foi realizada por unha variedade de empresas máis aló da propia Airco; entre elas estaban F.W. Berwick and Co, Glendower Aircraft Company, Palladium Autocars, Vulcan Motor and Engineering, e Westland Aircraft Works.[8] Cando rematou o súa produción, fabricáranse no Reino Unido un total de 1 449 avións (a partir de pedidos por 1 700 avións) para o Royal Flying Corps (RFC) e o Royal Naval Air Service (RNAS).[9] No estranxeiro, SABCA de Bélxica fabricou 15 DH.4 máis en 1926.[8][10]

A medida que progresaba a produción foron introducíndose varios cambios e melloras ao DH.4.[5] Co paso do tempo, os DH.4 de produción foron equipados con motores Eagle de maior potencia, rematando co Eagle VIII de 375 CV, que propulsaba á maioría dos DH.4 de primeira liña a finais de 1917. Porén, esta transición viuse moi obstaculizada en xaneiro de 1917, quedando claro que había unha escaseza crónica de motores Rolls-Royce, e do Eagle en particular; Bruce afirmou que este déficit foi parcialmente o resultado dunha toma de decisións longa por parte do Consello do Aire.[5]

En resposta á limitada dispoñibilidade do Eagle, realizáronse extensas investigacións sobre o uso de motores alternativos para o DH.4. Isto fixo que o avión fose equipado cunha gama diversa de motores; entre eles estaban o BHP (230 CV), o Royal Aircraft Factory RAF3A (200 CV), o Siddeley Puma (230 CV) e o Fiat de 260 CV, conseguindo varios graos de éxito.[6] Ningún destes motores foi capaz de igualar o rendemento do Eagle, que seguiu sendo a opción preferida a pesar das persistentes limitacións da oferta.[11]

Versións estadounidenses

No momento da entrada dos Estados Unidos na primeira guerra mundial o 6 de abril de 2017, a sección de aviación do Signal Corps non estaba preparada, xa que non estaba equipada con ningún avión axeitado para o combate.[12] Porén, púxose un considerable optimismo e enerxía para abordar esta necesidade identificada, o que levou á mobilización da industria estadounidense para iniciarse na produción de avións de combate contemporáneos. Como non había avións axeitados no país, unha comisión técnica, coñecida como Comisión Bolling, foi enviada a Europa para buscar os mellores avións de combate dispoñibles e facer preparativos para establecer a súa produción nos Estados Unidos.[12]

Como resultado dos esforzos da Comisión Bolling, o DH.4 foi escollido, xunto co Bristol F.2 Fighter, o Royal Aircraft Factory S.E.5, e o francés SPAD S.XIII.[12] O 27 de xullo de 1917 un único DH.4 foi enviado aos Estados Unidos como un avión patrón. Non sería ata 1918 cando os primeiros DH.4 de fabricación estadounidense saíron da liña de produción.[13] Varios fabricantes diferentes, incluíndo Boeing Airplane Corporation, Dayton-Wright Company, Fisher Body Corporation e Standard Aircraft Corporation produciron esta variante americanizada do DH.4, con máis de 1 000 modificacións do deseño británico orixinal, para equipar os servizos aéreos estadounidenses.[14] Encargáronse un total de 9 500 DH.4 a fabricantes estadounidenses, dos cales 1 885 chegaron a Francia durante a guerra. Na produción estadounidense, adoptouse o novo motor Liberty, que resultou axeitado para o DH.4. O Liberty tamén foi finalmente adoptado polos británicos para alimentar a variante DH.9A do tipo.[15][16]

Tras a guerra, varias firmas, sendo a máis significativa delas Boeing, foron contratadas polo exército dos Estados Unidos para remanufacturar os DH.4 excedentes ao estándar mellorado DH.4B. Internamente coñecido en Boeing como o Model 16, as entregas dos 111 avións deste fabricante realizáronse entre marzo e xullo de 1920; segundo os informes, preto de 50 destes foron devoltos para outras reformas tres anos despois.[17][18]

Durante1923, o Exército fixo un pedido dunha nova variante DH.4 de Boeing, distinguido por unha fuselaxe de tubo de aceiro cuberto de tecido no lugar da estrutura orixinal de madeira contrachapada.[19] Os seus tres prototipos foron designados DH.4M-1 (M de modernizado) e foron ordenados para a produción xunto co moi semellante DH.4M-2 desenvolvido por Atlantic Aircraft. Un total de 22 dos 163 DH.4M-1 foron convertidos polo Exército e adestradores con controis dobres (DH.4M-1T) e uns poucos máis en remolcadores de albos (DH.4M-1K). Trinta dos avións ordenados polo Exército foron desviados á Armada para ser usados polo Corpo de Marines; o modelo base designouse O2B-1 e os avións equipados para voos nocturnos e voos por etapas designáronse O2B-2.[20]

Notas

  1. 1,0 1,1 1,2 Bruce, 1966, p.3
  2. Jackson, 1987, p.53
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bruce, 1966, p.4
  4. 4,0 4,1 Bruce, 1966, pp.3-4
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Bruce, 1966, p.5
  6. 6,0 6,1 Mason, 1994, pp.66-69
  7. Bruce, 1966, pp.4-5
  8. 8,0 8,1 Bruce, 1966, p.10
  9. Jackson, 1987, p.54
  10. Jackson, 1987, p.60
  11. Bruce, 1966, pp.5-8
  12. 12,0 12,1 12,2 Bowers, 1966, p.3
  13. Bowers, 1966, pp.3, 10
  14. Bowers, 1966, pp.3-4
  15. Jackson, 1987, p.58
  16. Bowers, 1966, pp.6-7
  17. Bowers, 1989, p.67
  18. Bowers, 1966, pp.7-8
  19. Bowers, 1966, p.9
  20. Bowers, 1989, p.70

Bibliografía

  • Bowers, Peter M. Boeing Aircraft since 1916. Londres: Putnam, Second edition, 1989. ISBN 0-85177-804-6.
  • Bowers, Peter M. ''The American DH.4 (Aircraft in Profile number 97)''. Londres: Profile Publications, 1966. No ISBN.
  • Bruce, J.M. ''The de Havilland D.H.4. (Aircraft in Profile number 26)''. Londres: Profile Publications, 1966. No ISBN.
  • Jackson, A.J. De Havilland Aircraft since 1909. Londres: Putnam, Third edition, 1987. ISBN 0-85177-802-X.
  • Mason, Francis K. The British Bomber since 1914. Londres: Putnam Aeronautical Books, 1994. ISBN 0-85177-861-5.

Read other articles:

Basilika Bunda MariaBasilika Minor Bunda Maria Diangkat ke SurgaJerman: Pfarr- und Wallfahrtskirche Unsere Liebe Frau Mariä Heimsuchung und Loretokapellecode: de is deprecated Basilika Bunda MariaLokasiRankweilNegara AustriaDenominasiGereja Katolik RomaArsitekturStatusBasilika minorStatus fungsionalAktif Basilika Bunda Maria (Jerman: Pfarr- und Wallfahrtskirche Unsere Liebe Frau Mariä Heimsuchung und Loretokapellecode: de is deprecated ) adalah sebuah gereja basilika minor Katolik yang...

 

Berikut ini adalah daftar bupati Mahakam Ulu yang menjabat sejak pembentukannya pada tahun 2013. Nomor Foto Nama Awal Jabatan Akhir Jabatan Wakil Bupati Keterangan Ref. _ M.S. Ruslan, S.H., M.H., M.Si. 22 April 2013 23 April 2015 Penjabat bupati [1] _ Ir. Frederick Bid, M.Si. 24 April 2015 16 Februari 2016 Penjabat bupati [2] 1 Bonifasius Belawan Geh, S.H. 17 Februari 2016 26 September 2020 Drs. Y. Juan Jenau Bupati definitif pertama Pilkada Mahulu 2015 [3] _ Drs. Gede...

 

Consumer Federation of CaliforniaHeadquartersCaliforniaLocationU.S. The Consumer Federation of California (CFC) was founded in 1960 as a nonprofit consumer advocacy organization. CFC campaigns for state and federal laws and appears at the California state legislature in support of consumer-focused regulations.[1] The Consumer Federation of California is led by Executive Director Richard Holober and President Lucinda Sikes. CFC has advocated for medical and financial privacy, the preve...

ايكون كرينز (بالألمانية: Egon Rudi Ernst Krenz)‏  معلومات شخصية الميلاد 19 مارس 1937 (العمر 87 سنة)كووبجك مواطنة ألمانيا ألمانيا الشرقية  عضو في اللجنة المركزية لحزب الاتحاد الاشتراكي في ألمانيا  [لغات أخرى]‏  مناصب رئيس ألمانيا الشرقية[1]   في المنصب17 أكتوبر 1989  �...

 

العلاقات الدومينيكية الموزمبيقية دومينيكا موزمبيق   دومينيكا   موزمبيق تعديل مصدري - تعديل   العلاقات الدومينيكية الموزمبيقية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين دومينيكا وموزمبيق.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للد�...

 

2002 song by Jennifer Lopez For other uses, see I'm Gonna Be Alright (disambiguation). I'm Gonna Be Alright [Track Masters remix]Single by Jennifer Lopez featuring Nasfrom the album J to tha L–O! The Remixes B-side Alive Pleasure Is Mine Walking on Sunshine ReleasedApril 1, 2002 (2002-04-01)StudioSony Music (New York City)Genre Hip hop R&B Length2:51LabelEpicSongwriter(s) Jennifer Lopez Cory Rooney Troy Oliver Lorraine Cheryl Cook Ronald LaPread Jean-Claude Olivier Samuel...

Individual who studies neuroscience Not to be confused with the academic journal, The Neuroscientist. A neuroscientist (or neurobiologist) is a scientist who has specialised knowledge in neuroscience, a branch of biology[1] that deals with the physiology, biochemistry, psychology, anatomy and molecular biology of neurons, neural circuits, and glial cells and especially their behavioral, biological, and psychological aspect in health and disease. [2] Camillo Golgi (1843–1926)...

 

Place in Centre-Est Region, Burkina FasoOuaziCountry Burkina FasoRegionCentre-Est RegionProvinceBoulgou ProvinceDepartmentBoussouma DepartmentPopulation (2005 est.) • Total878 Ouazi is a town in the Boussouma Department of Boulgou Province in south-eastern Burkina Faso. As of 2005, the town has a population of 878.[1] References ^ Region du Centre Est. www.inforoute-communale.gov.bf. Archived from the original on 2008-10-11. Retrieved 2017-02-21. vte Boulgou Prov...

 

この記事は検証可能な参考文献や出典が全く示されていないか、不十分です。出典を追加して記事の信頼性向上にご協力ください。(このテンプレートの使い方)出典検索?: コルク – ニュース · 書籍 · スカラー · CiNii · J-STAGE · NDL · dlib.jp · ジャパンサーチ · TWL(2017年4月) コルクを打ち抜いて作った瓶の栓 コルク(木栓、�...

Main entrance to the Boston Public MarketGeneral informationAddress100 Hanover StreetTown or cityBoston, MassachusettsCountryUnited StatesCoordinates42°21′43″N 71°03′25″W / 42.362039°N 71.056895°W / 42.362039; -71.056895Opened2015DimensionsOther dimensions28,000 square feet retail spaceDesign and constructionArchitect(s)Arrowstreet (building) and Architerra (market)[1]Other informationParking325 spacesWebsitehttps://bostonpublicmarket.org/ The Bosto...

 

土库曼斯坦总统土库曼斯坦国徽土库曼斯坦总统旗現任谢尔达尔·别尔德穆哈梅多夫自2022年3月19日官邸阿什哈巴德总统府(Oguzkhan Presidential Palace)機關所在地阿什哈巴德任命者直接选举任期7年,可连选连任首任萨帕尔穆拉特·尼亚佐夫设立1991年10月27日 土库曼斯坦土库曼斯坦政府与政治 国家政府 土库曼斯坦宪法 国旗 国徽 国歌 立法機關(英语:National Council of Turkmenistan) ...

 

У этого термина существуют и другие значения, см. Татьянин день (значения). Татьянин день Жанр мелодрама Создатели Даго ГарсияЛуи Филипп Саламанка В главных ролях Анна Алексеевна СнаткинаКирилл Леонович СафоновНаталья Александровна Рудова Композиторы Антон ШварцОлег �...

Joseph Daniel Unwin MC (1895–1936) was an English ethnologist and social anthropologist at Oxford University and Cambridge University. J. D. Unwin J. D. Unwin c1917, Captain, Northamptonshire Regiment Contributions to anthropology In Sex and Culture (1934), Unwin studied 80 primitive tribes and six known civilizations through 5,000 years of history. He claimed there was a positive correlation between the cultural achievement of a people and the sexual restraint they observe.[1] Ald...

 

Pleasantness associated with the sounds of words or parts of words Phonaesthetics (also spelled phonesthetics in North America) is the study of beauty and pleasantness associated with the sounds of certain words or parts of words. The term was first used in this sense, perhaps by J. R. R. Tolkien,[1] during the mid-20th century and derives from Ancient Greek φωνή (phōnḗ) 'voice, sound', and αἰσθητική (aisthētikḗ) 'aesthetics'. Speech sou...

 

Mass shooting in Melbourne, Victoria, Australia This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Hoddle Street massacre – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (September 2015) (Learn how and when to remove this message) Hoddle Street massacreHoddle Street massacre (Melbourne)Show map of MelbourneHoddle...

US Army airfield and aviation experimentation station in Dayton, OH in use 1917-27 For the facility in Nebraska, see McCook Army Airfield. This article includes a list of general references, but it lacks sufficient corresponding inline citations. Please help to improve this article by introducing more precise citations. (May 2014) (Learn how and when to remove this message) McCook FieldDayton, Ohio Major Rudolph W. Schroeder(de) set a 30,900 foot two-man altitude record in a Packard-Le Peré ...

 

Anti-malware software For the company, see Malwarebytes. This article relies excessively on references to primary sources. Please improve this article by adding secondary or tertiary sources. Find sources: Malwarebytes software – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2024) (Learn how and when to remove this message) MalwarebytesDeveloper(s)Malwarebytes Inc.Initial releaseJanuary 2006; 18 years ago (2006-01) (as Ma...

 

Questa voce sugli argomenti film documentari e Disney è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Segui i suggerimenti dei progetti di riferimento 1, 2. African Cats - Il regno del coraggioScreenshot del trailer ufficialeTitolo originaleAfrican Cats Lingua originaleinglese Paese di produzioneStati Uniti d'America Anno2011 Durata89 min Rapporto1,85:1 Generedocumentario RegiaAlastair Fothergill, Keith Scholey ProduttoreAlix Tidmarsh, Keith Scholey P...

Eine Berufsschule bildet im deutschsprachigen Raum den schulischen Teil der dualen Berufsbildung. Emil-Fischer-Schule, Berufsschule, Berufsfachschule, Fachoberschule, Berufliches Gymnasium sowie die Staatliche Fachschule für Lebensmitteltechnik Berlin Inhaltsverzeichnis 1 Deutschland 2 Österreich 3 Schweiz: Berufsfachschule 4 Südtirol 5 Siehe auch 6 Literatur 7 Weblinks 8 Einzelnachweise Deutschland Die Berufsschule ist eine Schulform im Bereich der berufsbildenden Schulen. Ihre Vorläufer...

 

姫路日ノ本短期大学 画像をアップロード大学設置 1974年創立 1893年学校種別 私立設置者 学校法人日ノ本学園本部所在地 兵庫県姫路市香寺町香呂890学部 幼児教育科[注 1]研究科 幼児教育専攻ウェブサイト http://www.himeji-hc.ac.jp/テンプレートを表示 姫路日ノ本短期大学(ひめじひのもとたんきだいがく、英語: Himeji Hinomoto College)は、兵庫県姫路市香寺町香呂890に本...