Zodiakoko argia argi banda ahul bat da, ia hiruki formakoa, gaueko zeruan nabari daitekeena, ekliptikaren planoaren luzera osoan hedatzen, non Zodiakoko konstelazioak aurkitzen diren. Zerua bere osotasunean estaltzen du, baina bakarrik ekliptikaren planoan nabari daiteke eta Ilargirik gabeko gau batean, argi natural guztiaren %60a ematen du. Eguzki Sistema guztian zehar aurkitzen diren hauts partikuletan Eguzkiaren argiaren sakabanaketak eragiten du.

Zodiakoko argia oso ahula da eta erabat ikustezina da Ilargia eta argi kutsadura bezalako objektu dizdiratsuek ahulki argiztaturiko zeruetan. Iparraldeko Hemisferioko erdialdeko latitudeetan hobeto ikus daiteke begirada mendebalderantz zuzenduz udaberrian, iluntzearen ondoren, edo ekialderantz begiratuz udazkenean, argitu baino lehenago.

Argi bizitasunean jeisten da distantziarekin Eguzkiarekiko. Oso ilunak diren zenbait gautan, jarraikako banda bat ikus daiteke ekliptikaren luzera osoan zehar. Zodiakoko argiaren aurka, oso ahula den dizdira obalatu bat nabaritzea posible da, Gegenschein izenez ezagutzen dena.

Hauts partikulek xurgatutako eguzki argia berriz bidalia da erradiazio infragorri bezala norantza guztietan. Honek, partikula txikiak eguzki erradiazioaren presioagatik motelki geldituak izatea eragiten du, geroz eta itxiagoak diren orbitak deskribatuz eta Eguzkirantz joanez (Poynting-Robertson efektua).

Eguzki Sisteman hautsak duen bizi denbora, bere historiarekin alderatuz gero, oso urria dela kontutan hartuz, beharrezkoa da zodiakoko argia mantenduko duten partikula berrien jarraikako iturri bat izatea. Kometetan eta asteroide txikien artean sortutako hautsak, ekliptikaren planoa, hauts partikulez beterik mantentzen dute. Azken urteetan, zodiakoko argiak egitura garrantzitsuak dituela ikusi ahal izan da, horien barnean, xurgaketa bandak, asteroide familietan eta kometen isatsen arrasto zehatzetan eragindako hauts presentzia handiagoari lotuta daudenak.