Ingalaterran jaio eta Oxfordeko Unibertsitatean graduatu zen. Ondoren, zuzenbidea ikasi zuen Londresen, eta abokatu gisa lan egin zuen emaztearekin 1842an Zeelanda Berrira joan aurretik. Han, kazetaritzan aritu zen.
1855ean bere ibilbide politikoa hasi zuen parlamentuko kide aukeratua izan zenean. Lau aldiz izan zen lehen ministro (1856ko maiatzetik ekainera, 1861etik 1862ra, 1869tik 1872ra eta 1873ko martxotik apirilera). Maorien lurrerako eskubideak konfiskatzeagatik, hezkuntzarako bultzatzeagatik eta Zeelanda Berriko Unibertsitatea sortzeagatik nabarmendu zen, baita Zeelanda Berriak Erresuma Batuarekiko duen autonomia handitzeko egindako ahaleginagatik ere.
