PROFILPELAJAR.COM

Ameriketako Estatu Batuetako Indar Armatuen txokolatea, Ameriketako Estatu Batuetako Indar Armatuen borroka-anoa estandarren zati izan da 1937tik, eta soldaduen oinarrizko landa-errazioen zati gisa erabiltzen da. Txokolate-anoa bi helburutarako erabiltzen zen: tropen morala areagotzeko eta leku gutxi hartuz balio kalorifiko handia emateko.

Errazioak lote berezietan egiten dira, eta lote horiek pisuari, tamainari eta iraungitzeari buruz ezarritako zehaztapen militarrak betetzen dituzte. Langile militarrentzat ekoitzitako txokolate gehiena Hershey Companyk^[1] ekoizten du.

Txokolatea larrialdiko anoa gisa hornitzen denean, ohiko barretatik oso bestelako forma darama txokolate militarrak. Kontuan izanik bere funtzioa larrialdiko elikagai iturri azkarra izatea dela, karbohidratoak emanez, ofizialek azpimarratu zuten soldaduentzat ez zela tentagarria izan behar hura behar baino lehen jatea. Barra horiek, beraz, ez dute zaporea kontuan hartzen, beroarekiko erresistentzia-gaitasuna eta balio nutritiboa baizik, eta, aldi berean, erraz garraiatzen dira.

Tenperatura altuak jasan ahal izatea oso garrantzitsua zen, infanteriako soldaduak aire zabalean egongo baitziren, askotan leku oso beroetan (basamortu edo tropikal baldintzetan), barrak poltsikoetan zituztela eta gorputzari itsatsita. Baldintza horietan, txokolatezko edozein barra arrunt minutu gutxi barru urtu egingo litzateke.

Hershey Company gerran

Estatu Batuetako Indar Armatuek agindutako larrialdietako txokolate barrako lehen anoa Ration D Bar izenekoa izan zen. Paul Logan Koronela Hershey 's Chocolaterengana hurbildu zen 1937ko apirilean, eta William Murrie konpainiako presidentearekin eta Sam Hinkle kimikari buruarekin bildu zen. Milton Hershey oso interesatuta egon zen proiektuari buruz proposamenaren berri eman ziotenean, eta bileraren ondoren Ration D Bar-en lehen ekoizpen esperimentala hasi zen.

Logan Koronelak lau eskakizun aurkeztu zituen Ration D Bar-erako. Hau egin beharko luke:

4 ontzako pisua;
Balio energetiko handia izatea;
Tenperatura altuak jasateko gai izatea;
"Zaporea patata egosiak baino pixka bat hobetea izatea".

Loganek uste zuen txokolatea ahogozo ederrekoa izanez gero, tropek jan ohiko zutela, larrialdiko janari gisa gorde beharrean.

Kimikarien buruak, Hinklek, produkzio metodo erabat berriak garatu behar izan zituen barrak sortzeko. Txokolatea ekoizteko ekipoa molde aurrefabrikatuetan txokolate eta irin nahasketa fluido bat mugitzeko eraiki zen, baina, hala ere, beroari eusten zion txokolatearen formula inolako tenperaturan isuriko ez zen ore itsaskor bat zen. Barrak egin ahal izateko, lau ontzako zati bakoitza eskuz oratu, pisatu eta presionatu behar zen molde baten barruan. Azken emaitza kafe ilun koloreko txokolatezko bloke gogor bat zen, indarra eginda bakarrik apurtu zitekeena. Beroari 120 ° f (49 ° C) arte eusten zion.

Lau ontzako txokolatezko hiru barrako paketea gerrako soldaduari emango litzaioke, egunean gomendatutako gutxieneko 1,800 kaloriak eman diezazkion. Bestalde, eta Ration D delakoaren zapore ez oso erakargarriaz gain, bere konposaketan gosearen ezabatzaile bat sartu zen, soldaduek irents ez ditzaten.

Logan Koronela pozik geratu zen lehen lagin sortarekin, eta, 1937ko ekainean, Estatu Batuetako Indar Armatuek 90.000 "Logan barrak" eskatu zituzten, Filipinetako base militarretan, Panaman, Texasko mugan eta Estatu Batuetako beste base batzuetan probatu zituztenak. Barra batzuk, Byrd almirantearen hirugarren Antartika espedizioaren horniduretan ere sartu ziren.^[2] Probek emaitza onak eman zituzten, eta, beraz, Indar Armatuak eskaera irregularrak egiten hasi ziren.

AEBak Bigarren Mundu Gerran sartu zirenean, Pearl Harborren aurkako erasoaren ondoren, barrak arma kimikoen aurka bidaltzeko agindu zen. Barrak ontziratzean beste aldaketa ugari egin ziren, baliabideen eskasiaren eta 1941-1945 arteko armadaren eskaeren arabera.

1943an, Indar Armatuen Hornidura Dibisioak Hershey-ri esan zion zaporea apur bat hobetuta^[3] baina muturreko beroari^[4] eutsiko zion txokolate estilo bat ekoizteko aukera zegoela.^[5] Esperimentazio aldi labur baten ondoren, Hershey Company bere produktu berria ekoizten hasi zen, Hershey 's Tropical Bar. Hau txokolate barra arrunten antzekoagoa zen, bai formari bai zaporeari dagokienez. Hala ere, soldadu askok, txokolatea zakarra eta ez oso gustagarria zela nabaritzen zuten, nahiz eta ezin hobea izan gudu-zelaian janari azkar gisa edo trukerako material gisa.

Kalkuluen arabera, 1940 eta 1945 artean bi mota horietako 3.000 milioi barra baino gehiago ekoitzi ziren, eta mundu osoan zeuden soldaduei banatu zitzaizkien. 1939an, Hersheyren lantegia egunean 100.000 txokolate-errazio ekoizteko gai zen, baina Bigarren Mundu Gerraren amaieran bere ekoizpen-ahalmena handitu egin zen, astean 24 milioi barra ekoizteraino.

Gerran egindako zerbitzuengatik, konpainiak 'E' motako bost kondekorazio jaso zituen bere ekoizpenaren kalitate eta kantitateagatik.

Gerraostetik gaur egunera arte

Ration D Barren ekoizpena gerra amaitu ondoren amaitu zen. Hala ere, Hershey 's Tropical Bar Ameriketako Estatu Batuetako Indar Armatuen txokolate anoa izan zen. Koreako Gerran eta Vietnamgo Gerran ^[6] egon zen, eta, 1971ko uztailean, Apollo 15 ontzian sartu zutenean, ospea berreskuratu zuen.

Golkoko Gerran Hershey konpainiak tenperatura oso altuetarako txokolate konposatu berri bat probatu zuen, honekin Desert Bar izenekoa sortu zutelarik. Mota honetako 144.000 barra bidali zitzaizkien golkoan zeuden tropei, merkatu proba bezala. Konpainiaren datuen arabera, barrak 60 gradu zentigradutara arte jasan zezakeen beroa. Bestalde, armadako bozeramaileek barraren zaporea ona zela esan zuten arren, soldaduen arteko erreakzioa nahiko banatua egon zen, eta barra ez zen komertzialki ekoiztu.