Sakrifizio-eremuingurumenari kalte egin dion edo inbertsio ekonomikorik ez duen eskualde geografiko baten ezaugarriak zehazteko erabiltzen den terminoa da. Akademiko batzuen arabera, eskuarki, «sarrera gutxiko eta arrazakeria jasaten duten komunitateak dira, kutsadurarekin, hondakin toxikoekin eta industria astunarekin lotutako ingurumen-kalteen zati justua baino gehiago jasaten dutenak».[3] Beste batzuek, hala nola Chris Hedgesek, Joe Saccok eta Stephen Lernerrek, argudiatu dute enpresa-praktika korporatiboek sakrifizio-zonak sortzen laguntzen dutela[4][5][6], eta ingurumen-kalteak jasan dituzten lurraldeetan horrek komunitate egoiliarren ahultasun- eta pobretze-egoera ekarri duela.[7]
Eremu bakoitzean, eremu bat birgaitzeko probabilitatea faktore hauen araberakoa da: lurraren erabileraren helburuak, lekuaren ezaugarriak, eskura dagoen teknologia eta teknologia hori aplikatzeko duen trebetasuna. Muturretan, azalera aldetik meatzaritzakoak diren lurrak sakrifizio nazionaleko eremu deklaratzen badira, eremu ekologiko guztiek aukera handia dute behar bezala birgaitzeko. Hala ere, lehengoratze osoa bada helburua, eremu bakoitzeko birgaitzeak ez du arrakasta izateko arriskurik.
Errekuperatu gabeko meatze-azalera lurretik ateratzen da betiko ekoizpen-erabileratik; lur hori hobeto sailka daiteke sakrifizio nazionaleko eremu gisa. Errekuperazio arrakastatsuarekin, ordea, meatze-azalera lurraren erabilera bat baino gehiago izan daiteke, eta horrek egungo erabilera bat eten besterik ez du egiten, eta, orduan, lurrera itzultzen da produktibitate potentzial baliokide edo are handiago batera.[10]
»
Huntington Smith-ek 1975ean idatzi zuen "nahi gabe Zientzien Akademia Nazionalaren txosten zuhurrak", kontzeptu indartsua sortu zuela, Sakrifizio Nazionaleko Eremua esaldiarekin; "Hitzak Mendebaldeko prentsan lehertu ziren gauez. "Sakrifizio nazional" gisa eskainita sentitzen ziren pertsonek aprobetxatuta, kontsigna eta gerra-oihu bihurtu ziren". Termino horrek eztabaida publikoa zapaldu zuen, ekologista eta politikariak barne, hala nola Richard Lamm gobernadoreak.[11][12]
↑«Sacrifice Zones: The Front Lines of Toxic Chemical Exposure in the United States» Environ Health Perspect 119 (6): A266. doi:10.1289/ehp.119-a266. OCLC.3114843.
↑"Lamm explained his view that Colorado must begin to control its own future, rather than succumbing to Washington's plea that the state should be “a national sacrifice area” to provide for the nation's energy needs." An eco‐freak for governor?. 27 de octubre de 1974 ISSN0362-4331..