Pèire Bèc
Bizitza
Jaiotza	Parisko 18. barrutia eta Paris, 1921eko abenduaren 11
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Poitiers, 2014ko ekainaren 30a (92 urte)
Familia
Ezkontidea(k)	Éliane Gauzit (en)
Seme-alabak	ikusi Marie-Aline Bec (en)
Hezkuntza
Doktorego ikaslea(k)	Pierre Gallais (en)
Hizkuntzak	frantsesa okzitaniera alemana italiera
Jarduerak
Jarduerak	hizkuntzalaria, Germanist (en) , idazlea, erromanista, unibertsitateko irakaslea, filologoa, German teacher (en) , mediebalista, poeta eta eleberrigilea
Lantokia(k)	Paris eta Poitiers
Enplegatzailea(k)	Poitiersko Unibertsitatea
Jasotako sariak	ikusi [[]]  (2010) Palma Akademikoen Ordeneko ofizial Merezimenduaren Ordena Nazionaleko Zalduna [[]]  (1971) prix Paul Froment  (1994) Jean-Marie Grangé Price  (1994)
Kidetza	Q119011255 CESCM (en) Institut d'Estudis Occitans

Pèire Bèc (Paris, 1921eko abenduaren 11 – Poitiers, 2014ko ekainaren 30a), frantsesez Pierre Bec, frantziar hizkuntzalaria eta idazlea izan zen, Ozkitaniako literaturan espezialista eta gaskoierazko idazle ezaguna. Poitierseko Unibertsitateko irakasle ere izan zen, 1989an jubilatu zen arte.

Aita gaskoia eta ama kriollo zituen; haurtzaroa Gaskoniako Comminges zonaldean emanik, han okzitaniera ikasi zuen. Espainiako Gerra Zibilaren garaian penintsulatik ihes egindakoekin itzultzaile lanetan lan egin zuen. Bigarren Mundu Gerra hasita, Alemaniara deportatu zuten eta 1945an Frantziara itzuli zen. Alemanieraz eta italieraz lizentziaduna izan zen eta 1959an Parisen doktoratu zen: hantxe lan egin zuen zenbait urtez, baina azkenik Poitierseko unibertsitatean hasi zen lanean eta bertan geratu zen. Okzitanieraren aldeko militantea, Institut d'Estudis Occitans erakundearen sortzaileetako bat izan zen. Kataluniako Generalitateak 2010an okzitanieraren alde egindako lana eskertzeko Robèrt Lafon Saria eman zion.

• Au briu de l'estona (IEO, 1956)
• La quista de l'Aute (IEO, 1971)
• Sonets barròcs entà Isèut (IEO, 1979)
• Cant reiau (IEO, 1985)

• Contes de l'unic (Per Noste, 1977)
• Lo hiu tibat. Racontes d'Alemanha (Per Noste, 1978)
• Sebastian (Federop, 1981)
• Contes esquiçats (Per Noste, 1984)
• Racontes d’ua mòrt tranquilla (Reclams, 1993)
• Entà créser au món (Reclams, 2004)

• Les Saluts d'amour du troubadour Arnaud de Mareuil (Privat, 1961)
• La Langue occitane (PUF, Que sais-je ?, 1059 zk., 1963, 128 or. ISBN 2-1303-9639-9
• Les Interférences linguistiques entre gascon et languedocien dans les parlers du Comminges et du Couserans (PUF, 1968) ; Essai d'aréologie systématique.
• Manuel pratique de philologie romane. Picard, 1970 ISBN 978-2-7084-0287-4
• Manuel pratique de philologie romane, 2.liburuki. Picard, 2000 ISBN 978-2-7084-0230-0
• Manuel pratique d'occitan moderne, Picard, 1973 ISBN 978-2-7084-0089-4
• Anthologie de la prose occitane du Moyen Âge, Aubanel, 1977 ISBN 978-2-7006-0076-6
• Gérard Gonfroyrekin batera: Anthologie des troubadours (10/18, 1979, 2. 1985)
• Burlesque et obscénité chez les troubadours, Stock, 1984 ISBN 978-2-2340-1711-5
• Écrits sur les troubadours et la lyrique médiévale (1961-1991), Éditions Paradigme, 1992 ISBN 978-2-8687-8067-6
• Vièles ou violes?: Variations philologiques et musicales autour des instruments à archet du Moyen Age : XIe-XVe siècle, Klincksieck, 1992 ISBN 978-2-2520-2803-2
• Chants d'amour des femmes troubadours, Les Belles Lettres, Paris, 2000 ISBN 978-2-2514-9012-0
• La joute poétique : De la tenson médiévale aux débats chantés, Les Belles Lettres, Paris, 2000 ISBN 978-2-2514-9012-0
• Chants d'amour des femmes de Galice, Éditions Atlantica, Biarritz, 2010 ISBN 978-2-7588-0274-7
• Cent poèmes du Sud, Poèmes choisis et traduits de l'occitan, Éditions Paradigme, 2013 ISBN 978-2-8687-8300-4

• Biografia
• Bibliografia aukeratua