La ardilla roja
Jatorria
Argitaratze-data	1993
Izenburua	La ardilla roja
Jatorrizko hizkuntza	gaztelania
Jatorrizko herrialdea	Espainia
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dramatikoa, film erromantikoa, misteriozko zinema eta film komikoa
Iraupena	100 minutu
Kolorea	koloretakoa
Grabazio lekua(k)	Madril, Donostia, Casa de Campo eta San Juan Reservoir (en)
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Julio Medem
Gidoigilea(k)	Julio Medem
Antzezlea(k)
Emma Suárez Nancho Novo María Barranco Carmelo Gómez Karra Elejalde Cristina Marcos Mónica Molina (en) Ana Gracia (en) Elena Irureta Chete Lera (en) Gustavo Salmerón (en) [[Kategoria:Mónica Molina (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Ana Gracia (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Chete Lera (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Gustavo Salmerón (en) antzeztutako filmak]]
Ekoizpena
Konpainia ekoizlea	Sogetel
Ekoizle eragilea	Enrique López Lavigne (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Alberto Iglesias Txetxo Bengoetxea
Argazki-zuzendaria	Gonzalo Fernández Berridi
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Donostia eta Errioxa
Historia
Jasotako sariak	Q20970213 Jatorrizko musika onenaren Goya Saria Q6359600 Directors' Fortnight (en)
kronologia
←Belle Époque La ardilla roja →Días contados

La ardilla roja 1993 urtean Julio Medemek eginiko filma da. Behiak filmaren ostean Medemen bigarren film luzea izan zen. Abestiak Santiago Auseróni egitea eskatu zion, baina honek uko egin zion, garaian Kuban baitzegoen.

Udako gau batean, Donostian, Jota (Nancho Novo) musikaria bere buruaz beste egitekotan dago. Baina bere burua itsasora botatzekotan dagoen lekuan neska bat (Emma Suárez) moto istripu bat izan du. Jotak ospitalera eraman eta amnesia duela aprobetxatuz bere senargaia delaren planta egingo du.

• Nancho Novo (Jota)
• Emma Suárez (Lisa)
• María Barranco (Carmen)
• Carmelo Gómez (Félix)
• Karra Elejalde (Antón)
• Cristina Marcos (neska ileurdina)
• Mónica Molina (neska ilegorria)
• Ana Gracia (psikiatra)
• Elena Irureta (Begoña)
• Ane Sánchez (Cristina/Boy).

Grabazioetako batzuk Donostian egin ziren. Besteak San Martín de Valdeiglesias, Pelayos de la Presa, Usanos, Valsaín, El Pardo eta Madril izan ziren^[1].

Filmak kritika onak jaso zituen. IMDbn 7,2/10 du^[2].

• 1993: Aktoreen batasunak emandako saria.
• 1993: Cannesko Zinemaldiaren gazteriaren saria.
• 1993: Ondas saria: espainiar film onena.
• 1994: Goya Sariak: musikarik onenaren saria Alberto Iglesiasentzat, eta izendapenak Emma Suarez eta María Barrancorentzat^[3].
• 1994: Espainiar film onenari San Jordi saria^[4]

• imdb.com webgunean
• Euskadiko Filmategian^{[Betiko hautsitako esteka]}