Joanes Etxeto[1] (Itsasu, 1801eko otsailaren 6 – Senpere, 1887ko urriaren 15) bertsolaria izan zen.
Biografia
Itsasun jaio eta Senpere Amotze auzoan bizi izan zen. Lanbidez irakaslea izan zen[2].
Bertsotan eta Lore Jokoetan parte hartzen 1858an -Senperen irakasle zebilen- eta 1875ean utzi zion bertsoak egiteari. Noizbait Anton Abadiari kexu idatzi zion, Lore Jokoetan epaileek zuzen jokatzen ez zutelakoan[3].
Lanak
Bertso jarrietan aritu zen. Bertso asko bildu zaizkio, Lore Jokoetan sarritan -hamabost urtez erreskadan- esku hartu zuelako[4]:
- 1858: Bai behar dut mintzatu.
- 1859 Sortzez Eskualduna naiz, Enperadoria, Dantzaren sujetera, Izatu naiz Amikozen, Urak eta gure arnuak, Frantses gerlariaz, Sebastopolgo gerla, Turra asto gainean.
- 1860: Haur ongi prestua, Errient naiz, Biarritze, Oi ene semea, Familia inperiala.
- 1864: Jaun andregaien arteko, Lillura, Munduko biltzarre jenerala, Ohore eta opulantzia, Gizon zaharra eta bere makhila, Ezkontzeko hitza.
- 1865: Arrosaren kantua.
- 1866: Gizon gazte ezkondu nahia, Soldado ona.
- 1868: Neskatxa pobrearen, Amoinaren gainean.
- 1871: Eliza xoria eta urzoa, Soldado mobila.
- 1872: Biligarroa.
Sariak
1865ean Saran Arrosaren kantua sortak ohorezko aipamena erdietsi zuen[5].
Erreferentziak
Ikus, gainera
Kanpo loturak