Iruñean jaio zen, 1540 inguruan[1]. Aita medikua 1547an eta ama 1548an hil zitzaizkion. Jaiotzaz Nafarrerian bizi zen, eta Pereton Garro aitonak Nafarroako Erriberara eraman zuen, eta han egon zen bere lehengusu Joan de Ossesekin. Gaztaroan Zaragozan eta Sevillan lan egiten egon zen eta Flandesa ere joan zen zorterik gabe. Erriberan bizi izanda ere, ez zuen inoiz euskara galdu eta litekeena da nafarrera ohikoa izatea Tuterako kaleetan[1].
Finkatzeko, Etxebeltzeko Lope senideak Iruñeko Txapitel kalean denda bat eman zion, baina zorrek 1567koirailean kartzelara eraman zuten. Hantxe idatzi zuen gaur dugun poema bakarra[2].
Bi bertso baino ez dira gorde haren lan guztietatik, 1963an Nafarroako Artxibo Orokorrean aurkituak. Izenbururik ere ez dute, eta Hemen natza ortzirik... hasierako hitzez dira ezagunak. Hona hemen:
Hemen natza ortzirik, noizbait gozo eiritzirik, Herioak ustegabe doloroski egotzirik. Ene arima Jangoikoagana beldurreki partiturik, Lagungabe bide luzean peril asko pasaturik, Onak eta onrak bertan munduakc edekirik, Plazerak azke[ ... ] atsekabe bihurturik. Ahaideak eta adiskideak urte gutiz atzendurik Ikusten tut isuririk, harresi guzia deseginik, Argi gabe, ilunbetan, ustel eta kirasturik. Nigar begi bapederak bere aldiaz oroiturik Nihork ere izanen ez du nik ez dudan partidurik. Ene, arima duzuen gomendatu, garitatez mobiturik. Zarraizkidate guzi[...] bertan hitzok ongi notaturik.
Josafaten baturen gara judizion elkarreki; Bitarteo lo dagigun, bakea dela guzieki.
