Eosina eta metileno urdinaren agarra (EMB izenekoa, inglesezko sigletan) mikrobiologiako laborategietan erabiltzen den hazkuntza-ingurune solidoa da, bakterio koliformeak antzemateko, batez ere, erabiltzen dena.

Hazkuntza-ingurune hautakorra eta bereizgarria da hau, bakterio Gram positiboen hazkuntza inhibitzen baitu (metileno urdinak funtzio hori betetzen du), eta baita Gram negatibo batzuena ere. EMB-k laktosa ere badu, bakterio koliformeek hartzitzen dutena. Eosinak kolore iluna hartzen du pH azidotzen denean, laktosaren hartziduraren ondorioz. Modu horretan bakterio laktosa-hartzitzaileak eta ez hartzitzaileak bereiz daitezke ^[1].

Bakterio koliformeek honako itxura hau hartzen dute eosina eta metileno-urdinean hazi ondoren (37 Cº-etan eta 48 ordutan) ^[2]:

• Escherichia eta Citrobacter: erdigunea iluna duten koloniak, berezko distira berde-metalikoa dutenak
• Enterobacter eta Klebsiella: erdigune iluna eta arrosa koloreko koloniak

Laktosa hartzitzen ez duten enterobakterioak (Salmonella, Shigella...) kolorerik gabeko koloniak sortzen dituzte.

Hazkuntza-ingurune hau Holt-Harrisek eta Teaguek proposatu zuten lehenbizikoz 1916an, eta M. Levinek hobetu 1918an.