Ekialdeko Kristautasuna lau eliza ezberdinen multzoa da: Ekialdeko Eliza Ortodoxoa, Eliza Orientala, Asiriako Ekialdeko Eliza eta Ekialdeko Eliza Katolikoak. Termino hau erabiltzen da Mendebaleko Kristautasunari kontrajarrita. Kolektiboki Balkanak, Ekialdeko Europa, Asia Txikia, Ekialde Hurbila, Afrika, Indian eta Ekialde Urrunean hainbat mendetan garatutako elizak osatzen dute. Ekialdeko eliza batzuek Mendebaldeko Kristautasunarekin harreman teologiko eta historiko gehiago dute euren artean baino. Ekialdeko eliza gehienek ez dute euren burua "Ekialdeko" izendatzen, Asiriako Ekialdeko Eliza eta bere ondorengoak izan ezik.

"Ekialdea" eta "Mendebaldea" izenak Eliza Kristauaren zatiketarekin hasi zen, Ekialde helenistikoa eta Europa Latinoaren arteko aldeagatik eta Mendebaldeko Erromatar Inperioa eta Bizantziar Inperioaren zatiketa politikotik abiatuta. Ekialdeko elizarik boteretsuena Ekialdeko Eliza Ortodoxoa denez askotan "Ortodoxoa" erabiltzen da "Ekialdeko" terminoaren sinonimo gisa, nahiz eta ez den zuzena: hainbat elizek euren burua Kristautasun Ortodoxoa eta Katolizismoaren arteko komuniotzat dute.