Zehazki, 1950ko irailaren 9an, 177 espainiar, 59 poloniar, 14 sobietar, 13 italiar, 6 hungariar, 5 txekoslovakiar, 4 greziar, 4 errumaniar, 4 apatrida eta bi bulgariar izan ziren kanporatutakoak[3].
Ikusi ere (Uriz ahizpak)
Alemaniako Errepublika Demokratikora deportatukoen artean Pepita eta Elisa Uriz badoztaindar (Nafarroa) ahizpak aurkitzen ziren. Uriz ahizpak Espainiako gerra zibilaren ondoren eta Parisen errefuxiatu aitzin, irakasle izan ziren Katalunian, Gironako, Lleidako eta Tarragonako Irakasle Eskoletan, eta berebiziko protagonismo historikoa izan zuten, baita arrasto nabaria utzi ere nazioartean emakumeen eta umeen eskubideen defentsan. Espainiako XX. mendearen hasierako aurrerapen pedagogikoetan eragin handia izan zuten. Espainiako bigarren Errepublikaren aldeko militante komunistak izanik, lehenbiziko erakunde feministak bultzatu zituzten, baita “Federación Española de Trabajadores de la Enseñanza (FETE)” irakasleen sindikatu nagusiena ere[4].
