Anders Sandøe Ørsted (Rudkøbing, 1778ko abenduaren 21a – Kopenhage, 1860ko maiatzaren 1a) daniar abokatu, legelari, politikari eta kazetaria izan zen. Danimarkako lehen ministroa izan zen 1853tik 1854ra.
Zuzenbidea ikasi zuen Kopenhageko Unibertsitatean eta abokatua eta legelaria izan zen. Administrazioan sartu zen eta 1825etik 1848ra gobernuaren aholkulari juridikoa izan zen. 1831n onartutako konstituzioa idatzi zuen eta 1842tik 1848ra ministro izan zen. Kontseilari izan zen bitartean liberala eta tolerantea izan zen, baina 1853tik 1854ra lehen ministro izan zen garaian kontserbadorea eta erreakzionarioa izan zen. Erregeak eta oposizioak bat egin zuten 1854ko abenduan dimititzera behartzeko.
Kanten eta Hegelen filosofiaz, Danimarkako eta Norvegiako legeaz, eta Eskandinaviako politikaz idatzi zuen. 1856an autobiografia bat ere idatzi zuen eta hainbat egunkariren editorea izan zen.