Alariko I.a[1] (gotikoz: Alareiks, latinez: Alaricus; 370 – 410) buruzagi bisigodoa zen, 410ean Erroma hartu zuen lehen gerlari germaniarra.
370 inguruan jaio zen Danubioko bokaletik hurbil, Balti leinuan. Bisigodoen erregea 395etik 410 arte izan zen. Herria egungo Bulgariatik Erromatar Inperioan barna eraman zuen hunoengandik ihesean.
Erromara heldu zenean, Ravennan finkatutako Honorio enperadorearekin negoziatzen saiatu zen, eta erromatar buruzagi gorenak horretarako prest zela eman zuen aditzera. Aldiz, Ravennara bidean, ordainpeko gerlari talde batek Alarikoren mandatari taldeari eraso egin zion eta, bi urteren buruan, pazientzia agortuta, Alarikok Erroma arpilatu eta hondatzeko baimena eman zuen.
Erreferentziak