PROFILPELAJAR.COM

Honorigoj
Honorigoj	(1997) Premio de Hungara Heredaĵo; (1954) Kossuth-premio; (1940) Corvin Wreath (en) ; vd

Postenoj
Postenoj	membro de la nacia asembleo de Hungario (1945–1947) vd

**Áron Tamási**
Áron Tamási
Persona informo
	Tamási Áron
Naskonomo	Tamás János
Naskiĝo	20-an de septembro 1897; en Lupeni
Morto	26-an de majo 1966 (68-jaraĝa); en Budapeŝto
Lingvoj	hungara vd
Ŝtataneco	Hungario ; Rumanio vd
Alma mater	Academy of Commerce (en) (1921–1922); Universitato Francisko-Jozefo (1918–1921) vd
Partio	National Peasant Party (en) vd
Profesio
Okupo	politikisto ; verkisto vd
Aktiva en	Budapeŝto vd
Aktiva dum	1925– vd
Postenoj
Postenoj	membro de la nacia asembleo de Hungario (1945–1947) vd
Honorigoj
Honorigoj	(1997) Premio de Hungara Heredaĵo; (1954) Kossuth-premio; (1940) Corvin Wreath (en) ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Hungara Scienca Akademio vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

TAMÁSI Áron (tamaŝi) estis hungara verkisto naskita la 20-an de septembro 1897 en Lupeni, Harghita, Rumanio kaj mortinta la 26-an de majo 1966 en Budapeŝto.

Biografio

Áron Tamási siajn studojn faris en Odorheiu Secuiesc kaj en Kluĵo. De 1923 li vivis tri jarojn en Usono. Li estis unu el la fondintoj de asocio kaj revuo Erdélyi Helikon. Inter 1926 kaj 1944 li estis kunlaboranto de ĵurnaloj Újság kaj Ellenzék en Kluĵo. Li estis la organizinto kaj prezidanto de la Vásárhelyi Találkozó en 1937. Post la Dua mondmilito li translokiĝis Hungarion kaj inter 1945 kaj 1947 fariĝis deputito en parlamento. Inter 1948 kaj 1953 la komunistaj aŭtoritatoj malpermesis la publikadon de liaj verkoj. En 1956 li partoprenis aktive en la pli kaj pli vigliĝanta intelekta kaj politika vivo. Lia unua rakontvolumo, Lélekindulás aperis en 1925. La plej grandan sukceson atingis lia romano Ábel a rengetegben (Habelo en arbaro) (1932), kiu estis la unua volumo de la trilogio (Ábel az országban, 1933; Ábel Amerikában, 1934). Li estis ankaŭ dramverkisto. Lia plej bona dramo estas titolita Énekes madár , (1934) (Kantanta birdo). Laŭ sia testamenta deziro li estis entombigita en sia naskiĝvilaĝo. La tombmonumenton skulptis Jenő Szervátiusz kaj Tibor Szervátiusz.

Li estis membro korespondanta de Hungara Scienca Akademio.

Verkoj

Szász Tamás, a pogány – Kolozsvár, 1922 – la unua novelo aperinta en Keleti Újság
Lélekindulás – Kolozsvár, 1925 – noveloj
Szűzmáriás királyfi – 1928 – romano
Erdélyi csillagok (noveloj, 1929)
Címeresek – Kolozsvár, 1931 – romano
Helytelen világ – Kolozsvár, 1931 – noveloj
Ábel a rengetegben – Kolozsvár, 1932 – romano
Ábel az országban – Kolozsvár, 1934 – romano
Ábel Amerikában – Kolozsvár, 1934 – romano
Énekes madár – Budapest, 1934 – dramo
Rügyek és reménység – Budapest, 1935 – noveloj
Jégtörő Mátyás – Kolozsvár, 1936 – romano
Tündöklő Jeromos – Kolozsvár, 1936 – dramo
Ragyog egy csillag – Kolozsvár, 1937 – romano
Virágveszedelem – Budapest, 1938 – noveloj
Magyari rózsafa – Budapest, 1941 – romano
Vitéz lélek – Budapest, 1941 – dramo
Csalóka szivárvány – Budapest, 1942 – dramo
Összes novellái – Budapest, 1942 – noveloj
Virrasztás – Budapest, 1943 – publicistiko
A legényfa kivirágzik – Budapest, 1944 – noveloj
Hullámzó vőlegény – Budapest, 1947 – dramo
Zöld ág – Budapest, 1948 – romano
Bölcső és bagoly – Budapest, 1953 – aŭtobiografia romano
Hazai tükör – Budapest, 1953 – historia romano
Elvadult paradicsom – Budapest, 1958 – kolektitaj noveloj (1922-26)
Világ és holdvilág – Budapest, 1958 – kolektitaj noveloj(1936-57)
Hegyi patak – 1959, színmű
Szirom és Boly – Budapest, 1960 – romano
Játszi remény – Budapest, 1961 – noveloj
Akaratos népség – Budapest, 1962 – kunkolektitaj dramoj
Hétszínű virág – Budapest, 1963 – noveloj
Szívbéli barátok – romano