Miklós Bánffy
Persona informo
Bánffy Miklós
Naskiĝo	30-an de decembro 1873 (1873-12-30) en Kluĵo
Morto	6-an de junio 1950 (1950-06-06) (76-jaraĝa) en Budapeŝto
Tombo	Tombejo Házsongárd vd
Religio	Kalvinismo vd
Lingvoj	rumana • hungara vd
Ŝtataneco	Rumanio Hungario vd
Alma mater	Universitato Francisko-Jozefo - doktoreco (1899–1899) Universitato Eötvös Loránd (1893–1893) Universitato Francisko-Jozefo (–1893) vd
Partio	Liberal Party (en) vd
Familio
Dinastio	House of Bánffy vd
Patro	György Bánffy (en) vd
Patrino	Irma Bánffy (en) vd
Edz(in)o	Aranka Váradi (1939–1950) vd
Infanoj	Katalin Bánffy (en) vd
Profesio
Okupo	ĵurnalisto politikisto scenografo ilustristo juristo verkisto diplomato grafikartisto vd
Laborkampo	Kreiva kaj profesia verkado, scenography (en) , illustration (en) , juro kaj ekstera politiko vd
Aktiva en	Budapeŝto vd
Postenoj Postenoj member of the Hungarian upper chamber (en) (1940–1944) chief lay officer (en) (1928–) Minister of Foreign Affairs of Hungary (en) (1921–1922) membro de la nacia asembleo de Hungario (1910–1917) lord-lieutenant of Kolozs County (en) (1906–1909) membro de la nacia asembleo de Hungario (1901–1905) vd
Membrecoj Membrecoj Barabás Miklós Céh vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

BÁNFFY Miklós, grafo, Kisbán estis hungara verkisto, politikisto naskita en Koloĵvaro la 30-an de decembro 1873 kaj mortinta en Budapeŝto la 5-an de junio 1950. Lia edzino estis Aranka Váradi ekde 1939.

Miklós Bánffy siajn universitatajn studojn faris en Koloĵvaro kaj Budapeŝto. Inter 1906 kaj 1909 li estis ĉefprefekto de Departemento Kolozs (reĝa departemento) kaj Kolozsvár. Ekde 1901 per liberala programo, ekde 1910 senpartia programo estis deputito. Pli malfrue aliĝis al Nacia Laborpartio. Inter 1913–18 li estis indendanto de ŝtataj teatroj. Li estis membro de Societo Kisfaludy (1916). Inter 14-a de aprilo 1921 kaj 29-a de decembro 1922 estis ministro por eksteraj aferoj en registaro de István Bethlen. En jaroj 1923–27 estis prezidanto de Belarta Konsilantaro. En 1926 li relokiĝis Transilvanujon kaj ludis gravan rolon en literatura vivo. En 1940 li estis invitita superĉamregano. Li estis redaktoro de Erdélyi Helikon. Li priokupiĝis muzikon, pentron, reĝisoradon, literaturon; sub nomo Kisbán Miklós verkis dramojn. Laŭ [1] li apartenis al framasonoj.

• A nagyúr (Atilo la Huno, dramo, 1913);
• Reggeltől-estig (romano, Kolozsvár, 1927);
• Martinovics (dramo, Kolozsvár, 1931);
• Fortéjos Deák Boldizsár memoriáléja (Kolozsvár, 1931, saját rajzaival és könyvdíszével jelent meg);
• Emlékeimből (Kolozsvár, 1932);
• Megszámláltattál… (romano, Bp., 1935);
• És híjjával találtattál (romano, Bp., 1937);
• Darabokra szaggattatol (romano, Bp., 1940).

• Illés Endre: A dilettáns (Arcképvázlat B. M.-ról. Kortárs, 1965. 1. sz.).
• Marosi Ildikó: Kis/bánffy/könyv. Bonchidai Prospero. Tanulmány, Csíkszereda, Pallas-Akadémia Könyvkiadó, 1997.
• Takács Péter: Bánffy Miklós világa', Lucidus Kiadó, 2006.

• Romániai magyar irodalmi lexikon

• http://www.babelmatrix.org/author_view.jsp?authorId=879 Arkivigite je 2007-10-17 per la retarkivo Wayback Machine