La meteologio (internacia termino: meteorologio) estas terscienco, kiu studas la atmosferajn fenomenojn kaj provas konjekti la estontan veteron.[1]
Tiel meteologio estas parto de la geofiziko kaj ĉefe studas la dinamikon de la suba atmosfero kaj la fenomenojn de la vetero en la troposfero. La moderna gvida nocio en la meteorologia fako estas la nocio fiziko de la atmosfero.
La meteologio ekster veterobservado (veterscienco) estas juna scienco. Ĝi havas ekstreme inter- kaj transen-fakan volemon, do kunigas tre multajn diversajn sciencojn. La sciencajn fakojn, kiuj de la meteologio estas uzataj respektive tuŝataj, estas el aliaj jenaj:
La meteologio mem subordiĝas al diversaj branĉoj, inter kiuj pluraj interseksiĝas.
Bazaj subordigaj fakoj - (branĉoj):
Eksperimenta meteologio – metodoj pri mezurado kaj mezuriloj pri meteologio, sowie simulaĵo kaj entrpenado da experimentoj. Speciala fako estas satelitometeologio, kiu faras mezuradojn de satelitoj al tero.
Teoria meteologio – priskribado de la atmosfero kaj ties dinamiko per matematik-fizikaj metodoj.
Sinoptika meteologio – esplorado de la vetero kaj ties ŝanĝoj, inkluzive ties prezentado kaj prognozo.
Atmosfera kemio – esplorado de kemiaj reakcioj en la tera atmosfero.
Klimatologio – analizo kaj ĉirkaŭa prognozo de la long- respektive grandskalaj ŝanĝoj interne de la atmosfera dinamiko.
La listita kolektaĵo estas ne kompleta. Speciale la meteologio okupiĝas ne nur pri troposfero - la plej suba tavolo de la atmosfero, sed ankaŭ pri la stratosfero kaj en barata amplekso eĉ pri mezosfero kaj termosfero. En tiuj aferoj radiosondoj, veter- kaj mediosatelitoj ludas gravan parton. La apartenanta fako de la meteologio estas la aerologio respektive la aeronomio.
Meteologiaj datenelementoj
La plej gravaj grandoj (raportitaj ekz-e per vetermapo) estas jenaj:
