Maria Magdala aŭ Maria Magdalena (aŭ simple Magdaleno aŭ Magdalena[1]), probable kun la signifo Maria el Magdalo, estas ĉefrolulo en la evangelioj de la kristana Biblio. Ŝi aperas kiel unu el disĉiplinoj de Jesuo, kiu ludis gravan rolon kiel atestanto de la krucumado (Johano 19:25) kaj post la releviĝo de Jesuo (Johano 20:1-2). En la tradicio de la okcidentaj Eklezioj oni foje miksas ŝian rolon kun aliaj rolulinoj de la evangelioj, pro kio ekestis granda adorado kaj en postaj etapoj aperis tre diversaj legendoj pri ŝi.
Ŝi estas konsiderata sanktulino de kristanoj, kaj ŝia festotago estas je la 22-a de julio. La nomo Magdalena estas ofta virinnomo en okcidentaj lingvoj en diversaj variantoj; ankaŭ ekzistas Magdaleno kiel vira nomo, sed malpli ofte.
Evangeliaj atestadoj pri Maria Magdala
laŭ la nomo oni konjektas ke ŝi originis de la urbo Magdalo (alie Magadan) en Galileo, apud Kafarnao.
En la Nova Testamento aperas roluloj kun la nomo Maria, kiun okcidentaj tradicioj identigas kun Maria Magdala:
- Jesuo Kristo sanigis ŝin de posedo de 7 demonoj — Luko 8:2; Marko 16:9.
- Poste ŝi komencis sekvadi la Kriston, servi al li kaj dividi per ŝia havaĵo (Marko 15:40-41, Luko 8:2).
Literaturaj verkoj
En 2003, Dan Brown verkis furoran fikcian libron The Da Vinci Code, kiu diras ke Jesuo estis la edzo de Maria Magdalena. La temo de la romano estas esence, ke Jesuo edziĝis kaj naskis filinon, de kiu devenas la franca merovida dinastio.
Honoroj
Bildaro
Eksteraj ligiloj
Referencoj
