Louis François Armand de Vignerot du Plessis, duko de Richelieu
Persona informo
Louis François Armand de Vignerot du Plessis de Richelieu
Naskiĝo	13-an de marto 1696 (1696-03-13) en Parizo
Morto	8-an de aŭgusto 1788 (1788-08-08) (92-jaraĝa) en Parizo
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Familio
Patro	Armand Jean de Vignerot du Plessis (mul) vd
Patrino	Anne Marguerite d'Acigné (en) vd
Edz(in)o	Jeanne de Lavaulx (en) (1780–1788) Élisabeth Sophie of Lorraine (en) (1734–1740) Anne-Catherine de Noailles (en) (1711–1716) vd
Amkunulo	Louise Anne de Bourbon (mul) Marie Sophie de Courcillon (mul) vd
Infanoj	Septimanie d'Egmont (en)  ( Élisabeth Sophie of Lorraine (en) ) Antoine de Vignerot du Plessis (en)  ( Élisabeth Sophie of Lorraine (en) ) Louis-François Faur (en)  ( ) vd
Profesio
Okupo	diplomato bretteur (en) milita komandisto vd
Laborkampo	Politiko, militaj aferoj kaj diplomatio vd
Aktiva en	Vieno vd
Postenoj Postenoj Premier gentilhomme de la Chambre (en) (1743–) prezidanto (1735–1735) seĝo 33 de la Franca Akademio (1720–1788) ambassador of France to Austria (en) vd
Honorigoj Honorigoj  Kavaliro de la Ordeno de la Sankta Spirito  Marŝalo de Francio  Kavaliro de la Ordeno de Sankta Miĥaelo  Ordeno de la Sankta Spirito vd
Membrecoj Membrecoj Franca Akademio (1720–) Akademio de Sciencoj de Francio Accademia della Crusca vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Louis-François-Armand de Vignerot du Plessis, duko de Fronsac poste duko de Richelieu (1715), princo de Mortagne, markizo de Pont-Courlay, grafo de Cosnac, barono de Barbezieux, barono de Cozes kaj barono de Saujon, marŝalo kaj pajro de Francio, estis franca nobelo kaj militisto naskiĝinta en Parizo la 13an de marto 1696 kaj mortinta la 8an de aŭgusto 1788 estante 92jaraĝa.

La filo de pra-nevo de la kardinalo Richelieu, Louis-François-Armand de Vignerot du Plessis estis baptofilo de Ludoviko la 14-a kaj de la dukino de Burgonjo. Li estis fama pro siaj multaj geedziĝoj, amaferoj kaj eĉ klopodo seksallogi la baptopatrinon. Tiele li estis eĉ enprizonita dum sia junaĝo en la Bastilo. Poste li estis diplomato kaj altoficira militisto.

• Jacques Levron, Le Maréchal de Richelieu, un libertin fastueux (Paris, Perrin, 1971);
• Olga Wormser, Amours et intrigues du maréchal de Richelieu, collection «Les portique » n° 38 (le club français du livre, 1955);

• Biografio de la Franca Akademio, kies membro li estis
• Diskurso de akcepto fare de la duko HARCOURT kiu montras la karieron de militisto de la marŝalo de Richelieu.