De la Motte naskiĝis kaj mortis en Parizo. En 1693 lia komedio, Les Originaux (Les originaux, ou, l'Italien), estis kompleta malsukceso, kaj tio depresiigis la aŭtoron tiom ke li planis aliĝi al la Trapistoj. Kvar jarojn poste li ekverkis tekstojn por operoj kaj baletoj, ekz. L'Europe galante (1697), kaj tragediojn, unu el kiuj, Inès de Castro (1723), estis enorma sukceso en la Theâtre Français. Li estis defendanto de modernuloj en la revivigita polemiko inter antikvanoj kaj modernuloj. Liaj Fables nouvelles (1719) estis konsideritaj modernisma manifesto. Anne Dacier estis publikiginta (1699) tradukon de la Iliado, kaj La Motte, kiu ne konis la grekan, faris tradukon (1714) en verso fondita sur lia verko.[1]
Li diris pri sia propra verko: "Mi prenis la liberon ŝanĝi tion kion mi pensis malagrabla en ĝi." Li defendis la modernulojn en Discours sur Homère antaŭfikse al ties traduko, kaj en sia Réflexions sur la critique (1716). Li estis elektita al la Académie française en 1710, sed tuj poste blindiĝis. La Motte tenis korespondadon kun la dukino de Maine, kaj estis amiko de Fontenelle.[1]
Liaj Œuvres du theâtre (2 vol.) aperis en 1730, kaj liaj Œuvres (10 vol.) en 1754. Vidu Hippolyte Rigault, Histoire de la querelle des anciens et des modernes (1859).[1]
Poezio
1701: Le Premier livre de l'Iliade, tradukita en franca verso
1707: Églogue sur la naissance de Mgr le duc de Bretagne
Odoj
1707: Odes avec un Discours sur la poésie en général, et sur l'ode en particulier, (kelkaj postaj eldonoj)
1697: L'Europe galante, opera-baleto kvar-akta kaj prologo, muziko de André Campra, en la Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 24a de oktobro
1699: Amadis de Grèce, tragédie lyrique kvin-akta kaj prologo, muziko de André Cardinal Destouches, en 25a de marto (Académie royale de musique)
1699: Marthésie, première reine des Amazones, tragédie lyrique kvin-akta kaj unu prologo, muziko de André Cardinal Destouches, en Château de Fontainebleau, 11a de oktobro
1700: Le Triomphe des arts, opera-baleto kvin-akta, muziko de Michel de La Barre, en la théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 16a de majo
1700: Canente, tragédie lyrique kvin-akta kaj unu prologo, muziko de Pascal Collasse kaj Antoine Dauvergne, en la Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 4a de novembro
1701: Les Trois Gascons, komedio kun distroj unu-akta, kun Nicolas Boindin, muziko de Giuseppe Maria Cambini kaj Nicolas Racot de Grandval, nome Grandval le Père, en la Comédie-Française 4a de junio
1701: Omphale, tragédie lyrique kvin-akta kaj unu prologo, muziko de André Cardinal Destouches, en la Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 10a de novembro
1702: La Matrone d'Éphèse, komedio unu-akta kaj proza, en la Comédie-Française, 23a de septembro
1703: Le Carnaval et la folie, comédie-ballet kvar-akta kaj unu prologo, muziko de André Cardinal Destouches, en la Château de Fontainebleau, 3a de januaro
1704: Le Port de mer, komedio unu-akta kaj proza, kun Nicolas Boindin, muziko de Nicolas Racot de Grandval, nome Grandval le Père, en la Comédie-Française, 27a de majo
1705: La Vénitienne, opera-baleto en unu prologo kaj tri-akta, muziko de Michel de La Barre, en la Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 26a de majo; muziko de Antoine Dauvergne, Académie royale de musique, 6a de majo 1768
1709: Sémélé, tragédie lyrique kvin-akta, muziko de Marin Marais, en la Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 9a de aprilo
1715: La Ceinture de Vénus, tableau dramatique, muziko de Jean-Joseph Mouret, en Château de Sceaux, 19a de aprilo
1706: Alcione, tragédie lyrique kvin-akta and a prologue, muziko de Marin Marais, presented at Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique), 18 February
1715: Apollon et les muses, tableau dramatique, muziko de Jean-Joseph Mouret, en la Château de Sceaux, 19a de aprilo
1716: L'Amante difficile ou l'amant constant, komedio kvin-akta kaj proza, kun Pierre Rémond de Sainte-Albine, en la Théâtre de l'Hôtel de Bourgogne, 17a de oktobro
1721: Les Macchabées, tragedio kvin-akta kaj en verso, en la Comédie-Française, 6a de marto
1722: Romulus, tragedio kvin-akta kaj en verso, en la Comédie-Française, 8a de januaro
1723: Inès de Castro, tragedy kvin-akta and in verse, presented at Comédie-Française 6a de aprilo
1726: Œdipe, tragedio kvin-akta kaj en verso, en la Comédie-Française, 18a de marto
1730: Dalcyone, opero, en septembro
1731: L'Italie galante ou les contes, komedio en unu prologo kaj 3 partoj (Le Talisman, Richard Minutolo, Le Magnifique), en la Comédie-Française, 11a de majo
1731: L'Amante difficile, distraĵo kvin-akta kaj proza, muziko de Jean-Joseph Mouret, en la Théâtre de l'Hôtel de Bourgogne, 23a de aŭgusto
1735: Scanderberg, tragédie lyrique kvin-akta kaj unu prologo, kun Jean-Louis-Ignace de La Serre, muziko de François Francœur kaj François Rebel, en la Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 25a de oktobro
1748: Pygmalion, baleto, reverkita de Ballot de Sauvot, muziko de Jean-Philippe Rameau, en la Château de Fontainebleau, 27a de aŭgusto
1753: Prométhée, prologo en verso, en Parizo, 9a de januaro
1753: Titon et l'Aurore, pastorale héroïque tri-akta, kun Claude-Henri de Fusée de Voisenon kaj Abbé de La Marre, muziko de Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville, en Théâtre du Palais-Royal (Académie royale de musique) 9a de januaro
1753: Le Magnifique, komedio du-akta kaj unu prologo kun tri intermezoj, en la château de Fontainebleau, 15a de novembro
Le Ballet des fées, baleto
Le Calendrier des vieillards, komedio unu-akta kaj en prozo
Maurice Allem, Anthologie poétique française, XVIIIe, Paris, Garnier Frères, 1919
E. Dacier, « Le Premier Livre illustré au XVIIIe : les Fables de La Motte et les vignettes de Claude Gillot », in Trésors des bibliothèques de France, 1929, tome II, (p. 1-14)
Paul Dupont, Un Poète philosophe au commencement du XVIIIe : Houdar de La Motte (1672-1731), Thèse présentée à la Faculté des lettres de l'Université de Paris, Paris, Hachette, 1898
Cardinal Georges Grente (dir.), Dictionnaire des lettres françaises. Le XVIIIe, nlle. édition revue et mise à jour sous la direction de François Moureau, Paris, Fayard, 1995
François Moureau, « Les Fables nouvelles (1719) de La Motte ou comment s'en débarrasser », Le Fablier, #2, 1990
J.G. Robertson, « Sources italiennes des Paradoxes dramatiques de La Motte », Rev. littérature comparée, 1923, (p. 369-375)
Claude-Sixte Sautreau de Marsy, Précis sur la vie et les ouvrages d'Houdar de La Motte, Paris, 1785
01.jpg)