Το μνημείο, το οποίο κατά την διάρκεια της βυζαντινής περιόδου μετατράπηκε σε παρεκκλήσιο υπό την ονομασία Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα, κατεστράφη από τους Τούρκους στην διάρκεια της πολιορκίας των Αθηνών, το 1827[3].
Από αυτό απομένουν ένα σκαλιστό σπήλαιο εντός του βράχου, το οποίο ήταν διακοσμημένο με δωρικού ρυθμού πλαίσιο, μήκους 7,50 μ. Τρεις πεσσοί καθώς και ένα άγαλμα πιθανώς να προστέθηκαν το 269 π.Χ. από τον Θρασυκλή, υιό του Θρασύλλου, όταν ο ίδιος υπήρξε, ως αγωνοθέτης, νικητής σε δύο μουσικούς αγώνες[4].
Οι κορινθιακού ρυθμού κίονες, επάνω από το σπήλαιο, πιθανώς να στήριζαν τους παραδοσιακούς τρίποδες[3], ή πιθανώς να προέρχονται από μεταγενέστερο ρωμαϊκό μνημείο [5].
J. M.Camp II, The Archaeology of Athens, Yale University Press, 2001. σ. 162-63, fig. 157.
Christopher Mee et Antony Spawforth, Greece: An Oxford Archaeological Guide, Oxford University Press, 2001, σ. 63-65.
Robin Barber, City Guide: Athens, 5η έκδοση, Blue Guide, A&C Black, London, 2002, σ. 98
Daniel Ramée, Histoire générale de l'architecture, Amyot, Paris, 1860.
Rhys F. Townsend, A Newly Discovered Capital from the Thrasyllos Monument, American Journal of Archaeology, Vol. 89, No. 4 (Οκτώβριος 1985), σ. 676-680