Ιερό του Πανδίονος

Συντεταγμένες: 37°58′17″N 23°43′41″E / 37.9714°N 23.7280°E / 37.9714; 23.7280

Ιερό του Πανδίονος
Χάρτης
Είδοςαρχαίο ελληνικό ιερό
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°58′17″N 23°43′41″E
Διοικητική υπαγωγήΑθήνα, Περιφέρεια Αττικής και Δήμος Αθηναίων
ΧώραΕλλάδα
δεδομένα (π)

Το Ιερό του Πανδίονος είναι η ονομασία που συχνά αποδίδεται στα ερείπια ενός κτίσματος στη νοτιοανατολική άκρη της Ακρόπολης Αθηνών. Τα θεμέλια του βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές για την κατασκευή του παλαιού μουσείου Ακρόπολης (1865-1874).

Βρίσκεται 25 μ. ανατολικά από το κτίριο του Παρθενώνα. Αρχικά, ο χώρος ο οποίος κατελάμβανε ήταν χαρακτηρισμένος ως εργαστήριο αλλά σύμφωνα με νεώτερες έρευνες, καθίσταται πιθανότερη η ταύτισή του με το σημαντικό ιερό του μυθικού ήρωα και βασιλέα των Αθηνών Πανδίονος, υιού του Εριχθονίου ή του Κέκροπος, το οποίο οι αρχαιολόγοι τοποθετούσαν παλαιότερα στα βορειοανατολικά των Προπυλαίων.[1]

Το διαστάσεων 40x17 μέτρων ορθογώνιο αίθριο κτίριο, το οποίο χρονολογείται από τα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ., ήταν χωρισμένο σε δύο ίσα τμήματα από έναν τοίχο. Είχε πρόσοψη δυτικά-νοτιοδυτικά. Η είσοδος του κτιρίου βρισκόταν σε μια προεξέχουσα στοά στη δυτική πλευρά.[2]

Η ονομασία του προέρχεται από το τεκμήριο πως το κτίριο βρισκόταν στη θέση του ηρώου του Πανδίονος, του επωνύμου ήρωα της Πανδιόνιδος φυλής (συχνά υποτίθεται πως επρόκειτο για έναν από τους δύο θρυλικούς βασιλείς της Αθήνας, Πανδίων Α΄ ή Πανδίων Β΄), το οποίο ήταν γνωστό πως βρισκόταν κάπου στην Ακρόπολη.[2][3][4]

Στο χώρο αυτό, σύμφωνα με την παράδοση, τα μέλη της Πανδιονίδος φυλής, συγκεντρώνονταν για να τελέσουν τα Πάνδια. Επρόκειτο για εορτή πολιτικού χαρακτήρα αφιερωμένη στον Δία η οποία συνόδευε τους εορτασμούς των Μεγάλων Διονυσίων κατά τον μήνα Ελαφηβολιώνα (μέσα Μαρτίου - μέσα Απριλίου). Σταδιακά η σημασία της εορτής αυτής έσβησε, γεγονός που ίσως να συνετέλεσε στην εγκατάλειψη του χώρου.[1]

Υποσημειώσεις

  1. ↑ 1,0 1,1 «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ - Ιερό του Πανδίονος». www.eie.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2016. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Neils, Jenifer (1 Ιανουαρίου 1996). Worshipping Athena: Panathenaia and Parthenon. Univ of Wisconsin Press. σελίδες 40–41. ISBN 9780299151140. 
  3. ↑ Jones, Nicholas F. (4 Φεβρουαρίου 1999). The Associations of Classical Athens: The Response to Democracy. Oxford University Press. σελίδες 157–158. ISBN 9780195352832. 
  4. ↑ «Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, Αττικά, κεφάλαιο 5, παράγραφος 4». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2016. 

Βιβλιογραφία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι