Γεννήθηκε στη Χίο και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα από τον Κωνσταντίνο Βολανάκη. Κατόπιν πήγε στο Μόναχο όπου φοίτησε στην Ακαδημία Ζωγραφικής του Βάλτερ Τορ. Στη συνέχεια σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία του Μονάχου με καθηγητές τον Γύζη και τον Λοφτς ενώ αργότερα πήγε στο Παρίσι όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του φοιτώντας στη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης και σε άλλα καλλιτεχνικά ιδρύματα. Στη γαλλική πρωτεύουσα έζησε μέχρι το 1932, με εξαίρεση την περίοδο 1915-1920 οπότε και είχε επιστρέψει προσωρινά στην Ελλάδα. Κατά την πολύχρονη παραμονή του στη Γαλλία συμμετείχε ανελλιπώς την περίοδο 1910-1925 στις εκθέσεις της Εταιρίας Γάλλων Καλλιτεχνών. Μάλιστα το 1927 βραβεύτηκε κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην έκθεση του Μπορντώ.[7]
Μετά την οριστική επιστροφή του το 1931 στην Ελλάδα πήρε μέρος στις Πανελλήνιες και σε άλλες ομαδικές εκθέσεις και ήταν μέλος της πρώτης ελληνικής αποστολής που συμμετείχε το 1934 στην Μπιεννάλε της Βενετίας.[7] Το 1953 συμμετείχε μαζί με άλλους τέσσερις καλλιτέχνες ( Περικλής Βυζάντιος, Γεώργιος Κοσμαδόπουλος, Όθων Περβολαράκης και Δημήτριος Μπραέσας ) στην καλλιτεχνική ομάδα Φιλική Ομάς.[8] Πραγματοποίησε αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Πέθανε το 1965 στον Πειραιά.
Έργα & τεχνοτροπία
Ο Στυλιανός Μηλιάδης ειδικεύτηκε στις προσωπογραφίες, τις τοπιογραφίες και τις ανθογραφίες.[9] Στα πρώτα του βήματα ήταν ακόμη εμφανή τα σημάδια της μαθητείας του στο Μόναχο ενώ στη συνέχεια στράφηκε προς τον γαλλικό ιμπρεσιονισμό.[7] Τα τοπία του στα έργα του χαρακτηρίζονται ιμπρεσιονιστικής τεχνοτροπίας και είναι υποδειγματικά στο είδος τους.
↑(επιμ) Λαμπράκη-Πλάκα, Μαρίνα (1999). Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. σελ. 168.
