Ο Σέξτος ο Εμπειρικός (β΄μισό 2ου - αρχές 3ου αι.μ. Χ.) ήταν φιλόσοφος και ιατρός, εκπρόσωπος τού σκεπτικισμού στη φιλοσοφία και τού εμπειρισμού στην ιατρική, γνωστός κυρίως από τα σωζόμενα συγγράμματά του, τα οποία έχουν συνταχθεί μεταξύ 180 και του 200 μ.Χ.
Σύμφωνα με μαρτυρία του
Ο ίδιος αναφέρει ότι καταγόταν από την Ελλάδα και από τον Διογένη τον Λαέρτιο, ότι ήταν μαθητής τού ιατρού Ηροδότου τού Ταρσέα και διδάσκαλος του Σατουρίνου. Πιθανή θεωρείται η δραστηριότητά του στη Ρώμη.[4] Ονομάστηκε Εμπειρικός γιατί ακολουθούσε την εμπειρική (αντίθετη προς τη δογματική ή θεωρητική) ιατρική σχολή, που είχε στενές σχέσεις με τον φιλοσοφικό σκεπτικισμό. Αναφέρεται πως έζησε στην Αλεξάνδρεια, τη Ρώμη ή την Αθήνα και ήταν ο γνωστότερος εκπρόσωπος της διδασκαλίας του πυρρωνισμού. Το φιλοσοφικό του έργο θεωρείται η πληρέστερη αφήγηση του αρχαιοελληνικού και ρωμαϊκού σκεπτικισμού.
Προς μαθηματικούς σε 6 βιβλία, απευθυνόμενα με διαδοχική σειρά «προς γραμματικούς», «προς ρητορικούς», «προς γεωμετρικούς», «προς αριθμητικούς», «προς αστρολόγους» και «προς μουσικούς»), όπου ο Σέξτος ελέγχει τον δογματισμό που χαρακτηρίζει τα λεγόμενα «εγκύκλια» μαθήματα.
Προς δογματικούς σε 5 βιβλία απευθυνόμενα «προς λογικούς» α΄ και β΄, «προς φυσικούς» α΄ και β΄ και «προς ηθικούς» τα θεωρούμενα ως βιβλία 7-11.
Τα ιατρικά συγγράμματά του «Ιατρικά υπομνήματα και Περί ψυχής υπόμνημα» δεν έχουν διασωθεί.
