Ο Ρέτζιναλντ Πολ, αγγλ.: Reginald Pole (12 Μαρτίου 1500 – 17 Νοεμβρίου 1558) ήταν Άγγλος καρδινάλιος και ο τελευταίος καθολικός αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι, που κατείχε το αξίωμα από το 1556 έως το 1558, κατά τη διάρκεια της Αντιμεταρρύθμισης.
Πρώιμη ζωή
Ο Pole γεννήθηκε στο κάστρο Στούρτον, Στάφορντσιρ, στις 12 Μαρτίου 1500, [13] ως ο τρίτος γιος του σερ Ρίτσαρντ Πολ και της Mαργαρίτας της Υόρκης, 8ης κόμισσας του Σόλσμπερι, κόρης του Γεωργίου, 1ου δούκα του Κλάρενς. Πήρε το όνομά του από τον τώρα όσιο Ρέτζιναλντ της Ορλεάνης, ΤΔ. Οι γονείς του από τη μητέρα του ήταν ο Γεώργιος, 1ος δούκας του Κλάρενς, [14] και η Iσαβέλλα Νέβιλ. Ως εκ τούτου, ήταν ανιψιός των βασιλέων Εδουάρδου Δ' και Ριχάρδου Γ', και δισεγγονός του Ριχάρδου Νέβιλ, 16ου κόμη του Γουόρικ.
Οι αναφορές ποικίλλουν ως προς το πού έλαβε την πρώιμη εκπαίδευσή του ο Πολ: είτε Σην Πράιορυ, Κρίσττσερτς ή Κάντερμπερι. [15] Λίγο αργότερα, εγγράφηκε στο Μάκνταλεν Κόλιτζ της Οξφόρδης το 1512. Στην Οξφόρδη διδάχθηκε από τον Γουίλιαμ Λάτιμερ, τον κύριο διδάσκαλό του, [16] και τον Τόμαρ Λίνακερ, ο οποίος τον δίδαξε κάποια στιγμή μεταξύ 1518 και 1520. Το 1512, ο Ερρίκος Η' του είχε καταβάλει εισόδημα £12, το οποία ανανεώθηκε το επόμενο έτος. Σκόπευε να πάει στην εκπαίδευσή του. [16] Ο Πολ αποφοίτησε με πτυχίο BA στις 27 Ιουνίου 1515. Τον Φεβρουάριο του 1518, ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ του παραχώρησε την κοσμητεία του Γουίμπορν Μίνστερ, Ντόρσετ . Έγινε Προβεντάριος του Σόλσμπερι και Κοσμήτορας του Έξετερ το 1527. [17] Στις 19 Μαρτίου 1518 διορίστηκε πρόεδρος του Ρούσκομπ Σάουθμπουρυ, Σόλσμπερυ, μόνο για να το ανταλλάξει στις 10 Απριλίου 1519 με Γιετμίνστερ σεκούντα. [16] Ήταν επίσης μέλος του συλλόγου του καθεδρικού στο Γιορκ και είχε πολλά άλλα εισοδήματα, αν και δεν είχε χειροτονηθεί ακόμη ιερέας. Βοηθούμενος από τον επίσκοπο Έντουαρντ Φοξ, εκπροσώπησε τον Ερρίκο Η΄ στο Παρίσι το 1529, διερευνώντας τη γενική γνώμη των θεολόγων της Σορβόννης σχετικά με την ακύρωση τού γάμου τού Ερρίκου Η΄ με την Αικατερίνη της Αραγονίας.
Το 1521, με επιδότηση 100 λιρών από τον βασιλιά Ερρίκο Η΄, ο Πολ πήγε στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας. Ήταν εδώ που γνώρισε κορυφαίες προσωπικότητες της Αναγέννησης, συμπεριλαμβανομένων των Πιέτρο Μπέμπo, Τζιανματέο Γκιμπέρτι (πρώην γραμματέας και κύριος υπουργός του πάπα Λέοντα Ι΄), Τζάκοπο Σαντολέτo, Τζιανπιέτρο Καράφα (ο μελλοντικός πάπας Παύλος Δ'), Ροντόλφο Πίo, Ότο Τρούσες, Στανίσαους., Κριστόφορο Μαντρούτσο, Τζιοβάννι Μορόνε, Πιερ Πάολο Βερτζέριo τον Νεότερο, Πέτερ Μάρτυρ Βερμίλι και Βέτορ Σοράντσo. Οι τρεις τελευταίοι επρόκειτο τελικά να καταδικαστούν ως αιρετικοί από την Καθολική Εκκλησία. Ως προτεστάντης θεολόγος ευρέως γνωστός, ο Βερμίλι συνέβαλε σημαντικά στη Μεταρρύθμιση στην γενέτειρα του Πολ, Αγγλία.
Οι σπουδές τού Πολ στην Πάντοβα χρηματοδοτήθηκαν εν μέρει από την εκλογή του ως υπότροφος του Κολλεγίου Κόρπους Κρίστι της Οξφόρδης. Πάνω από το ήμισυ τού κόστους καλύφθηκε από τον ίδιο τον Ερρίκο Η΄, [18] στις 14 Φεβρουαρίου 1523. Αυτό τού επέτρεψε να σπουδάσει στο εξωτερικό για τρία χρόνια.
Ενώ βρισκόταν στην Πάντοβα, ο αδελφός τού Ρέτζιναλντ, ο Χένρι λόρδος Μόνταγκιου, του παρουσίασε το εισόδημα τού Σάουθ Χάρτινγκ του Σάσεξ στις 10 Απριλίου 1526. Τρεις μήνες αργότερα, ο Πολ επέστρεψε στο σπίτι, φτάνοντας από τη Γαλλία με τη συνοδεία τού Tόμας Λούπσετ. Διορίστηκε πρόεδρος τού Kνάρεσμπορο στο Γιορκ Μίνστερ στις 22 Απριλίου 1527. Στις 25 Ιουλίου 1527, δώθηκε στον Πολ το να γίνει μέλος τού συλλόγου στον καθεδρικό ναό του Έξετερ, για να ανακηρυχθεί Κοσμήτορας μόλις τέσσερις ημέρες αργότερα. [16] Ο Πολ στάλθηκε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1529, αλλά επέστρεψε στην πατρίδα του το καλοκαίρι του 1530. Για κάποιο διάστημα στην Αγγλία έζησε στο πρώην σπίτι τού Τζον Κόλετ στο Σην. [16]
Ο Πολ με τον πάπα Παύλο Γ' σε ένα πορτρέτο του 1539 από τον Περίνο ντελ Βάγκα.Ο Πολ ως καρδινάλιος.Ο τάφος τού Πολ στον καθεδρικό ναό τού Καντέρμπερυ.
Tellechea Idigoras, Jose Ignacio (1977). Fray Bartolome Carranza Y El Cardenal Pole: Un Navarro En La Restauracion Catolica De Inglaterra (1554–1558) Diputacion Foral de Navarra, Institucion Principe de Viana, Consejo Superior de Investigaciones Cientificas. 1977. (ISBN84-235-0066-7).
