Πόπλιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 249 π.Χ.)

Πόπλιος Κλαύδιος Πούλχερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		P. Claudius Ap.f.C.n. Pulcher (Λατινικά)
Γέννηση283 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος246 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΆππιος Κλαύδιος Πούλχερ[2][3][4]
Κλαυδία Κουίντα
ΓονείςΆππιος Κλαύδιος Καίκος[2][3][5]
ΑδέλφιαΆππιος Κλαύδιος Ρούσος
Κλαυδία
Γάιος Κλαύδιος Κένθων[6][7]
Τιβέριος Κλαύδιος Νέρων[6][8]
ΟικογένειαΚλαύδιοι Πούλχροι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[9]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (249 π.Χ.)[9]
curule aedile (255 π.Χ.–253 π.Χ.)[9]
δεδομένα

Ο Πόπλιος Κλαύδιος Πούλχερ, λατιν.: Publius Claudius Pulcher, (απεβ. το 249 π.Χ./246 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός.

Οικογένεια

Γιος τού Άππιου Κλαύδιου Καίκου, ο Πόπλιος ήταν ο πρώτος από τους Κλαυδίους στον οποίο δόθηκε το επίθετο (cognomen) Pulcher (όμορφος). Ήταν επίσης πατέρας τού Άππιου Κλαύδιου Πούλχερ, υπάτου το 212 π.Χ.

Καριέρα

Έγινε αγορανόμος καθέδρας (curule aedile) το 253 π.Χ., ενώ ως πρόξενος το 249 του δόθηκε η διοίκηση τού ρωμαϊκού στόλου κατά τον Α΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο. Έχασε τη μάχη της Δρεπάνας εναντίον των Καρχηδονίων, αφού αγνόησε έναν κακό οιωνό: σύμφωνα με τον Βαλέριο Μάξιμο, τον Σουητόνιο [10] και τον Κικέρωνα, [11] όταν οι ιερές όρνιθες αρνήθηκαν να φάνε, ο Κλαύδιος τα πέταξε στη θάλασσα λέγοντας: «Bibant, quoniam edere nollent» (Να πιούν, αφού να φάνε δεν θέλουν). Ανακλήθηκε στη Ρώμη και διετάχθη να διορίσει έναν δικτάτορα: η υποψηφιότητα για τον υφιστάμενό του Μάρκο Κλαύδιο Γκλικία απορρίφθηκε. Δικάστηκε για ανικανότητα και ασέβεια, αποφεύγοντας τη θανατική ή σωματική τιμωρία λόγω διπλού κινδύνου και αντ' αυτού τού επιβλήθηκε πρόστιμο 120.000 ασσάρια, 1.000 για κάθε πλοίο που είχε χάσει η Ρώμη στη μάχη εναντίον της Καρχηδόνας. [12] Απεβίωσε αμέσως μετά, πιθανώς από αυτοκτονία.

Βιβλιογραφικές αναφορές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 744. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Claudii» (Ρωσικά)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 744. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 858. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 591. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 744. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 776. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4321. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  10. ↑ «Suetonius: Tiberius». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2022. 
  11. ↑ Cicero, M. Tullius. De natura deorum. Perseus Digital Library. σελ. 2.7. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2016. 
  12. ↑ Archived at Ghostarchive and the Law & Order in Ancient Rome - The Case of the Sacred Chicken Killer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link) : Law & Order in Ancient Rome - The Case of the Sacred Chicken Killer. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Sheridan, Paul (8 Νοεμβρίου 2015). «The Sacred Chickens of Rome». Anecdotes from Antiquity. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015.