Τα παλαιοσαρδηνικά, επίσης γνωστή ως πρωτοσαρδηνικά ή νουραγικά, είναι εξαφανισμένη γλώσσα (ή, ίσως, σύνολο γλωσσών) που ομιλείτο στη Σαρδηνία από αρχαίους Σαρδηνικούς πληθυσμούς κατά τη διάρκεια της νουραγικής εποχής. Ξεκινώντας από τη Ρωμαϊκή κατάκτηση, με τη δημιουργία ειδικής επαρχίας, τα λατινικά σταδιακά κατέληξαν να είναι η μόνη γλώσσα των κατοίκων του νησιού. Η παλιά γλώσσα (-ες) έχει αφήσει αρκετά στοιχεία σε ονόματα και τοπωνύμια, τα οποία έχουν διατηρηθεί λεξιλογικά και γραμματικά στη σύγχρονη Σαρδηνική γλώσσα.

• Alberto G. Areddu, Le origini albanesi della civiltà in Sardegna, Naples 2007
• Alberto G. Areddu, Uccelli nuragici e non nella Sardegna di oggi, ed. Kindle, 2016
• Eduardo Blasco Ferrer, ed. 2010. Paleosardo: Le radici linguistiche della Sardegna neolitica (Paleosardo: The Linguistic Roots of Neolithic Sardinian). De Gruyter Mouton.
• Johannes Hubschmid, Sardische Studien, Bern (1953)
• Massimo Pittau, La lingua sardiana o dei Protosardi, Cagliari (2000)
• Giulio Paulis, I nomi di luogo in Sardegna, Sassari (1987)
• Giulio Paulis. “Il paleosardo: retrospettive e prospettive”, Aion: Annali del Dipartimento di Studi del Mondo Classico e del Mediterraneo Antico — Sezione linguistica 30, no. 4 (2010): 11-61.
• Ugas, Giovanni (2005). L'Alba dei Nuraghi. Cagliari: Fabula editrice. ISBN 88-89661-00-3. 
• Heinz Jürgen Wolf, Toponomastica Barbaricina, Nuoro (1998)